kendini çok öven insan vs kendi ile dalga geçebilen insan

alın size versus gibi versus.

kendini çok öven insan.

durup dururken kendimi gömmeyim şimdi kendim diye söylemiyorum çok tatlıyımdır.

kadın mı erkek mi orası çok önemli.

kendi ile dalga geçebilen insan hayatı bitirmiştir.

dalgalandım da durulmadım.
bünye dalgaya alışmış bir kere dalga olmadığında boğuluyorum.
kendi dalgasında olanlar kazandı.
kendini öven insan dövme isteği uyandırıyor.

kendini överek dalga geçebilen insan diyorum.

hem överim, hem geçerim. o yüzden vs alır diyorum. tisikkirler...

ben kendimle dalga geçmekten çok kendimi zorbalamayı seviyorum.
maksat kimse beni benden çok zorbalayamasın ki ani bir kırılma yaşamayayım.
bir süredir yaşamıyorum zaten.
can dostum da, eceli düşmanım da kendimim.
seviyorum keratayı bu açıdan.

bu özelliğim kendimde övebileceğim şeylerden biri mesela aynı zamanda da.
arada dalga falan da geçerim kendimle.
başkalarıyla geçtiğim dalgayı dışarıya yansıtmam, çünkü neden yansıtayım.
ama kendimle geçtiklerimi her zaman yansıtırım ki benimle benden daha fazla dalga geçemesinler.

yazdıklarımı okuyunca pasif bir aşağılık kompleksi sezdim kendimde ama halledeceğim.

övülecek bir tarafımız yok biz de dalgayla karışık gömüyoruz.

kendini gömerken övebilen insanı yeğlerim. *
deli lan bu deyip insansavar hale getirecektir sizi.
başarılı bir vuruş ile başınızı dinleyebilirsiniz.

kendini çok övenle muhabbet kuramam, kurmam çünkü bayar.

dalga geçebilecek kadar kendisiyle barışık ve seven biriyle*, sabahlara kadar sohbet edip gülüp eğlenebilirim.

ben ikisini de en iyi şekilde, aynı anda bile yapıyorum yerli yerince. fikirlerinizi okumaya geldim ama kulak asacağımı da zannetmiyorum.

kendini çok döven insan, hayatın sırrına vakıf olmuştur artık.

yeti olarak evet, geçebilmek önemli. ama öldürdükten sonra hakkını vermeyince hoş şeyler olmuyor

yiğit siz de olsanız başkası da olsa

isteyene atarım beyler*

kendiyle dalga geçen insan, dalgası geçilebilecek yanlarını farkındadır, dalga geçme önceliğini kendine veririr. bu bir defans olmalı.

kendini öven insan, ihtimal ki eksikliklerini/kusurlarını farkındadır ve onları geri planda tutarak kendince gurur duyduklarına öncelik verir. bu da bir defans olmalı.

her halükarda defans alır bence.

bizim milletimiz aşırı alçakgönüllülüğü çok büyük bir erdem olarak saydığı için bir işte iyiyim demek bile kendini çok övmek olarak görülebiliyor. bu aşırılık bir tarafa bırakıldığında ve gerçekten kendini çok öven insan denildiğinde bu anlama gelen kişi kafamızda canlandığı bir durumda kesinlikle versus'u kendi ile dalga geçebilen insan alır. çünkü övmek, başka bir zihne muhtaçlıktan doğar, dışarıdan alınan onayın ihtiyacından dolayı bu övme gerçekleşir ki bu da şu anlama gelir, kendini öven kişinin gerçekten de bu övdüğü konuda içsel olarak bir iknası yoktur. sürekli tasdiklemek için başka zihinlere ihtiyaç duyar. kendisi ile dalga geçebilen kişi de bunu samimiyetle yapıyorsa kendi içinde pek çok şeyi çözdüğünü gösterir. bu insan, kendini sürekli övene göre daha sarsılmaz bir konumdadır.

iyi yönlerimin de farkında olmak suretiyle dalga geçmek derim,en azından egodan uzak bir tavırda olmayı yeğlerim.