kendini özel zannetmek

her zaman hayal kırıklığına uğratır.

aslında herkes kendine göre özeldir sadece bazı insanlar öyle davranışlar sergiler ki kendi egolarını tatmin etmek için sizi hiçe sayarlar

kendini özel zannetmek diye bir şey yoktur herkes zaten özeldir sadece bazı insanlar kendilerini basitleştirmeye çalışırlar çevreden değer görünce kendilerini özel hissederler halbuki ilk önce sen kendini özel hissetmelisin ki karşıdaki kişi sana özel bir insan olarak değer versin

takipçi kasmak.

genelde sözelciler zanneder, sayısalcılar öyleymiş gibi davranır.

demek ki sözelciler kendini özel zannediyor, sayısalcılar da sanki kendisi özelmiş gibi davranıyor.

ikisinin de temelinde bir zannetme durumu olduğundan herkes bu haltı yiyebilir.

son kararım.

herkes herkestir. gorillerden hallice bir topluluk içinde yaşadığımız için gayet olağan bir durumdur.

örnekte gösterildiğim üzere

evrende küçücük bir nokta bile değiliz neyin havası bu.

(bkz: parmak izi)

her insanda var olan hal. her insan kendini az cok ozel zannetmiyor mu zaten.

özel olmanın zamanı çoktan geldi de geçti

ben bir ara şiir yazıyom ayağına kendimi ismet özel zannediyordum.

değilmişim, anladım.

çocukluk sansirisi diyesim geliyor ancak kullandığım anksiyete ilacini bırakınca buna ben de kapılıyorum. kendimi süper girl gibi hissediyorum. sonra ilacı kullanmaya başlayınca standart hayatın standart bir kişisi oluyorum.

hiç hissetmediğim şey.

her insanın yaşadığı şeyleri yaşıyorum. korkularım, sevinçlerim var. seviyorum ve reddediliyorum bazen. istediğim ama kavuşamadığım şeyler var. gerçekleşmeyen hayallerim var. var oğlu var! hâl böyleyken, herhangi bir insandan farklı olan herhangi bir yanım, insanlara bir üstünlüğüm yokken, neyimi özel zannedeceğim?

hepimiz sadece bizi seven insanlar için özeliz. annem için, ablam için, benim yerimi dolduracak birinin olmaması kadar doğal bir şey yok ama diğer insanlar için sıradan, yeri doldurulamaz olmayan insanlarız. bakmayın burada kendimizi bir bok sandığımızı zanneden tiplere. kafalarında kurdukları senaryolara inanıp sizi de gerçekten o senaryodaki tip sanıyorlar.

bende olmayandır, ne vakit bu sanrıya kapılsam tokat gibi bir cevap alırım evrenden.

zannetmemek sorundur bence. ama nereye kadar, ne kadar, ne için ve niçin olduğunu doğru kavramak koşuluyla..

kibirli,megaloman ve egoist insanların hissettiği durum.
halbuki hic bir b*k değiller çünkü onlar da içinde b*k taşıyor.

tabii ki herkes kendini özel zannetmeli aslında ama kendini mehdi sanacak kadar değil kendi çapında bir önemi olduğunun farkında olacak kadar özel zannetmeli.

başlık kendisini tanımlıyor zaten, adı üstünde zannetmek.

ama abartmadığın sürece çokta mantıksız gelmiyor hani, düşün bir parmak izin var ve bu dünyada senden başka kimsede yok.

bu bile aslında her birimizin özel canlılar olduğunun ufak bir ispatıdır ama bunu farketmediğimiz gibi değerimizi ayak altına düşürmek hususunda da kimse elimize su dökemez maalesef.

her canlı kendine ait özellikler barındırabiliyor olsa da kendini özel zannetmek eser miktarda narsizm içerebilir tabii ki. özel olduğuna kendi inanmasının dışında, toplumun da buna inanmasına çabalıyorsa da bir miktar aşağılık kompleksinden bahsedebiliriz.

bence insan, özel olduğunu zannetmek yerine, önemli olduğunun farkında olmalı. kendini önemsizleştirmemeli. insanlar, benzer hayatlar yaşıyor olsa bile, yaşananların etkisi her bünyede farklı şekilde ortaya çıkabilir ya da iz bırakabilir. burada birileriyle kıyaslamak çok yanlış. bizi biz yapan iyi ya da kötü özelliklerimizin ve de yaralarımızın toplamı aslında. o yüzden her canlı önemli. her canlı, önemli olduğunun farkında olmalı. birileri için öneminden bahsetmiyorum. önce kendisi için önemli olduğunu idrak etmeli.