kendini yere göğe sığdıramayan yazarlar

isim vermeyeyim başlıklar üzerinden konuşalım. yok dinden soğumuş,yok tanrı yanılıyor olabilir miymiş, yok vücudundaki kusurdan utanmakmış.
lan oğlum siz hiç gökyüzüne bakıyor musunuz? hiç denize baktınız mı? siz nesiniz biliyor musunuz? koca bir hiç. siz olmasanız bırakın dünyayı, memleketi şu sözlükte ne değişir? yarın olmasan şu sol frame da akış bile etkilenmez. aptal mısınız? haddinden büyük laflar etmekle büyük olduğunu zanneden zavallılar gibisiniz. bunları yazarken bir kibir ve enaniyet duygusuyla yazmıyorum. ben hiçligimi kabul ediyorum ama aptal değilim. aldığınız her nefes için duacı olmanızı dilerim. ben öyle yapmaya gayret ediyorum.

bir an benden bahsediyor sandım. değilmişim. ahahaggaa

olsun, canım sağ olmasın mı?

tanım: onlar kendilerini biliyorlar.

boşver dert etmeye gerek yok, deprem olunca veya zora düşünce hepsi istemsizce imana geliyor.

valla ben de kendimden şüphelendim paranoyak bacım gibi ahahahahahaha.
canım kardeşim deniz ağaç gök iyi de ben bok muyum? ben de yaradanın içine can üflediği bir doğa parçasıyım. denizi martıyı romantize ederken kendimi niye etmeyeyim şimdi?

benim, başka sorunuz yoksa bazı asalakların münasip yerlerine kendimi yerleştireceğim