keyfinizi kaçıran şeyler

tanrı'ya sorduğum soruları kendim cevaplamak.

zed's dead baby ukdesi.

her şey.

ya şu süt peynir yoğurt fiyatları çok canımı sıkıyor,inek bağlıcam eve o olcak.

bazen bir çift mesaj.

sinek küçüktür mide bulandırır. kimse sizin negatif düşüncelerinizi merak etmiyor.

14 şubat cıvıklığı.yok kardeşim olsa kiralar bilboard yapardık şovumuzu illa ki.

depresif insanlar. ay hiç çekemiyorum şu duygusal tripleri. bir insan nasıl 7/24 melankolik olabilir aklım almıyor. hayat işte yaşa geç ne bu kadar kasıyorsun eğlen gez hayatını yaşa şurda max 70-80 yıl ömrümüz var onu da üzülerek geçiriyorsunuz. değmez be ya.

boşa kürek çektiğimi hissettiğim anların tamamı...

yaşamaya çalışmak.

yanlış anlaşılmasın yaşamakla bi' alıp veremediğim yok. ama bu bizim ülkede kemik gibi bir psikoloji gerektiren, ciddi ciddi keyif kaçıran bir uğraş.

düşünsene çocukken hayaller kuruyorsun; paramı kazanınca şu arabayı alacağım, şuraya tatile gideceğim, şöyle ev alacağım vs vs vs. -ki hepsi ulaşılması zor olmayan hedefler, çocukken de ferrari hayali kurmuyorduk zira- ve sen büyüdükçe, para kazanmaya başladıkça o kurduğun hayaller senden daha da uzaklaşıyor. boş vaktini geçirebileceğin bir hobi bulamıyorsun kendine çünkü her uğraşın ekipmanları ithal ve hayvan gibi pahalı. yaşın gelmiş evleneyim diyorsun; ev kurmak, düğün yapmak hayvan gibi pahalı. artık bir çocuk yapalım zamanı geldi diyorsun çocuk için gerekli her şey hayvan gibi pahalı. ulan hepsini geçtim ayakkabın, montun, kazağın eskiyor, yenisini alayım diyorsun hayvan gibi pahalı. azıcık alkol alayım ketifleneyim diyorsun, hayvan gibi pahalı. daha sayayım mı? sayamam çünkü yazdıkça telefonun şarjı bitiyor, malum elektrik hayvan gibi pahalı...

velhasıl bu şartlarda ülkede yaşamaya çalışmak ciddi keyif kaçırıyor.