kibir yayımcılığı

v. s. naipul'un yarım hayat isimli kitabında bahsettiği bir yayımcılık türüdür.

nobel ödüllü romancı v. s. naipul bu tespitini yazar olma yolunda ilerleyen kahramanın bir arkadaşı ile yaptığı sohbet esnasında kurgular. ikisinin ortak arkadaşı olan richard için kibir yayımcısı der.

kibir yayımcılarının hedef kitlesi, yazarın belirttiği gibi "yazar olmak isteyen ama yazmak istemeyen" insanlardır. bu insanlar bir kitabın üzerinde kendi isimlerini görmek isterler ama bir yazar olmak için gereken yetilere sahip değillerdir. dahası gereken yetkinliğe erişmek için bir şey de yapmak istemezler. mesela kitap okumak, araştırmak, öğrenmek gibi.

işte richard bu insanların yayımcılığını yapar. bu kibirli insanların yazdığı vasatın altındaki metinleri övgülerle karşılayarak yayımlamak için önayak olur. tabii ki belirli bir ücret karşılığında. hem richard para kazanır hem de bu insanlar zahmetsizce bir eser çıkarmış olurlar ortaya.

kendisini çok beğenmesem de savaş ay'ın bir zamanlar şu an ismini hatırlamadığım bir mankenle yaptığı bir röportaj geldi aklıma. bu manken arkadaşımız bir kitap yayımlamıştır. savaş ay da okur yazar olduğu şüphe götürmeyen bu arkadaşımıza kitabı ile ilgili sorular sorar. sonra beni benden alan o diyalog geçer aralarında:

savaş ay: peki kitap okuyor musun?
manken: aslında okumak gerek, biliyor musunuz?

son zamanlarda ülkemde kibir yayımcıları pıtrak gibi çoğaldı. eli kalem tutan herkes kitap yazma iddiasında. ama yukarıdaki paragrafta da bahsettiğim gibi kimsenin okuyası yok. ülkede okurdan çok yazar var artık.

ben kibir yayımcılığı'nı sonuna kadar destekliyorum. bir dönem bu işi neşeli günler filmindeki ziya karakterinin gerçek hayattaki karşılığı olan kardeşim de yaptığı için sektörün işleyişini iyi biliyorum.

emek vermeden ün elde etmek isteyen insanların silkelenmesi haktır.