kilolu olmak

gerçekçi olmakta fayda var kilo dağılımı orantılı ise ve dozunda kalabiliyorsa güzel. fakat aksi durum iyi olmayabilir. *

hastalık değil tercihtir.

zayıf ya da şişman olmak, uzun veya kısa olmak, güzel veya çirkin olmak bu kadar önemli olmamalı dedirten hadisedir. sosyal çevrenizdeki herkes hakkınızda yorum yapma ve hayatınızı değerlendirme yetisini gereksizce kendinde bulur. tanımadığınız insanlar bile size "ne yeyip ne yememeniz gerektiği" ile ilgili uzun nutuklar verir, oysa sizi çoktan bir kategoriye koymuşlardır bile. kimse sağlıksız beslenen ya da sigara içen bireye sağlık önerisi vermez ama siz bu konuda çok şanslısınız! bir de uzun zaman sonra birileriyle görüştüğünüz zaman alınan ya da verilen kilolarınız hayatınızın önüne geçer. nobel mi kazandınız? nope. kanser mi oldunuz? sorry. şimdi son görülen zamandan sonra nasıl gözüktüğünüzü cinsiyetçi, zararlı ve standartlaşmış toplumsal güzellik algısına göre yargılama vakti!

kilolu insanları gördüğümde günümüzde hala açlıktan ölen insanların olduğu aklıma gelir, onları suçlarım. keşke kilolu insanlar da dünyada açlıktan ölenlerin olduğunu kendilerine hatırlatarak zevk için yemeyi bıraksalar, kilo verseler.

bir dönemi neredeyse obez olarak geçirdim. karantinaya kadar boyumla orantılı bir kilom vardı. şimdi biraz aldım. şunu söylemeliyim kilolu olduğu için insanlarla alay etmek kabul edilemez daha doğrusu ne için olursa olsun alay hoş karşılanamaz. bazı kişiler kötü niyetle bile olmasa belki teşvik ederim diye bunu yapar ama genelde ters teper. ama şunu unutmamak lazım kilolu olmak sağlıklı değildir ve teşvik edilmemelidir. şişmanlığı teşvik etmemek insanları daha zayıf olmaya yönlendirmek yanlış değil olması gerekendir. son zamanlarda birde obezite savunucuları çıktı. kanser hastası birine "boşver ya kemoterapi ne sana dayatılan kalıplara uyma sen kanserken daha iyisin" dendiğini pek duymadım aynısı neden obezlere deniyor anlamış değilim.
eski bir obez olarak, obezite hastalıktır bu durumda olan insanlara tavsiyem ise biliyorum zor fakat sonunda iyiki yapmışım çektiğim çileye değdi diyeceksiniz.

çok zayıf olmak nasıl sağlıksızsa çok kilolu olmak da aynı şekilde sağlıksızdır. kimseyi dinlemeden bir diyetisyene gidin kilonuza ve boyunuza baktırın. sizin için neyin iyi olduğuna doktorlar karar versin.

yeme içmenin dışında genetik ve çevresel faktörlerin de önemli ölçüde etkili olduğunu düşündüğüm durumdur.

insanların niye bu kötülügü kendilerine yaptıgını anlamadıgım durum.
farkındasın gidişatın ve umursamıyormuş yapmak haricinde kendin için hiç bir şey yapmıyorsun kendini de başkalarını suçlayarak onların duyarsız olduklarını söyleyerek aklıyorsun.
bu senin sorunun sen mış gibi yapıyosan bende fikrimi söyledigim de acı gelmiyecek öyleyse.sen kendine, saglığına deger vermiyor saygı duymuyosan ben niye duyayım.
edit: madem bahanelerin arkasına sıgınıyor sorun yokmuş gibi davranıyorsanız davranmayanlarada gücenmeye hakkınız yok.

rahatsız edici bi durum. okulda beden eğitimi dersi matematik dersinden daha zor gelir, düğüne falan gitmek kabus, elbiselerin önce baldırları eskir, kalabalık sınıfta sıraya 3 kişi sığamazsın, serviste itip kakarlar, çocuklukta tıravma üstüne travmalar...

kiloluların pek çoğu çocukluktan beri kilolu olurlar. kurtulmak hiç kolay değil, sanki uyuşturucu madde bağımlısı gibi olunuyor, zararlı olduğunu biliyorsun ama bırakamıyorsun. zaten neyi bırakacağını da bilmiyorsun. çocukken bütün dünyan değişmeden devinmekteyken senin hayatın ne kadar değişebilir ki. kilodan kurtulmak öyle kolay değil. kilolu biriyle dalga geçiyorlar ya bazen, o dalga geçenlere yapmak istediklerimle ilgili çok karanlık düşüncelerim var.
yok kendi suçuymuş, yok bahaneler buluyormuş da bilmemne. tamamen haksız demiycem ama bağımlılık diyorum size. bu güne kadar kaç kişiye sigarayı bıraktırdınız acep! hem de onunla dalga geçerek.
10-20 senede alınan kilo yine bi 10-20 senede verilirse belki alındığı kadar rahat verilir ama o zaman da yaş 30-40-50 olur. hızlı kilo vermek hiç kolay değil. hem de marketlerden alışveriş yaptığımız, köylerde olmadığımız ve her şeyi tv-telefon-bilgisayardan izlediğimiz, idare ettiğimiz bi devirde. istanbul'da mesela yürüyerek evden işe gitmeniz mümkün mü? dün kandil diye milletin covit19'a rağmen elinde gezdirip dağıttığı çikolataların bile kaç kalori olduğunu, onu yakmak için ne kadar yürümek gerektiğini biliyor musunuz peki!

ha bi de herkesin içinde akıl vermek de hakaret, dalga geçme gibi bişeydir bu arada, söyliyeyim.
türkiye fazla kilo ve obezitede dünya sıralamasında gayet hızlı yükseliyor. yani büyük olasılıkla kilolularla alay edenlerin de ya kendileri, ya anne-babaları ya da başka bi yakın akrabaları fazla kilolu. sıkıysa annenle-babasıyla dalga geçse ya...

şahsi fikrim, son yıllardatürkiye'deki kilolu insan sayısındaki artışta her tür aburcuburun az paraya bulunduğu ucuzcu marketlerin payı büyük.

ohh be...

iyrençç bir durum.

bazı çevrelerce kiloolu şeklinde de telaffuzu mümkündür.

buraya kilolu olmanın tanımını yapmam mümkün lakin ben kişilerinin tercih/mecburiyet durumlarından ötürü aldıkları sıfat yada tanımların hakaret olarak kullanılmasından bahsetmek istiyorum bir miktar izniniz ile.

bir arkadaşınız ile tartıştığınız vakit ona; "spastik misin?" , "otistik misin?" şeklinde hakaretler yağdırdığınız zamanlarda gerçekten otizmli birini gördüğünüzde vicdanınızı rahatsız ediyor bu durum ve ifadeleri yumuşatmak için elinizden geleni yapıyorsunuz. otizmli demek yerine özel gereksinimli gibi gibi bir sürü ifade uyduruyorsunuz bir çoğuda itiraf etmeliyim ki saçma sapan ifadeler oluyor ve kişinin durumu ile örtüşmüyor. kilo konusunu da aynı şekilde hakaret olarak gördünüz için karşınızda gerçekten kilolu bir insan olduğunda ne yapacağınızı ne söyleyeceğinizi şaşırıyorsunuz. bu konuda insanların ciddi manada şapkasını önüne koyup düşünmesi gerekiyor. üslup herşey değildir ama çok şeydir

son derece yaratıcı olan insanların bu konuda bu kadar kıt zihniyetli olması gerçekten beni çileden çıkartıyor.

ve son olarak eklemek isterim;

bu memleketi kurtaracak 3 kutsal soru;
bana ne?
sana ne?
kime ne?

bir ara olmayı zorlayıp asla olamadığım durum, kilom fix 74 e sabit ne düşüyorum ne çıkıyorum, oysa ki haftalarca sebzeyle de beslendim, sonraki dönem etlerle de.

yıllar boyu olduğum durum. zorba insanlar yüzünden kendine olan sevgin git gide kayboluyor, özgüvenin kalmıyor. sağlıksız diyetler yaparak zayıflamaya çalışıyorsun ama sonu hep hüsran. ne zaman ki kendinle barışırsan,kendini sevmeye başlarsan kilo vermen kolaylaşıyor. biri beni beğensin diye değil de daha sağlıklı olacağım,kendimi daha iyi hissedeceğim diye kilo verme bilincine geldiğinde tartıdaki rakamlarla savaşın da bitiyor.kısacası kilolu ya da zayıf olmak değilmiş mesele.aynada gördüğünle barıştığın gün zaferinmiş :)

sana yakışıyor diyen yalancıdır.
yüzün güzel diyen şerefsizdir.
seni böyle sevdik diyen adidir.
sende belli olmuyor ya diyen pezodur.
aslında dikkat etsen verirsin diye çok bilmiştir. kanka diyen seni sömürmeye çalışan böcektir.

çocukluğumdan beri olduğum durum. ancak 38 yıllık yaşantımdan sonra aldığım bir karar ile bu hastalıktan kurtuluyorum. 6 ay sonra boy kilo oranım eşit olacak inşallah.

hayatım boyumca hiç kilolu olmadım. çocukken kilo almam için zorla ağzıma kaşık sokan anneme sevgiler...
kilolu insanların hissiyatlarını anlamam maalesef mümkün değil ancak dünyamızda bu kadar kötü insan varken maruz kaldıkları mobbing, hakaret ve önyargıları tahmin etmek çokta zor değil açıkçası. tek söyleyebileceğim sağlıkları konusunda kontrollerini ihmal etmemeleri.... babam obez değil ama sınırında maalesef ve kilolarından dolayı olması gereken ameliyatı olamadı, ciddi sıkıntılı zamanlardan geçiyoruz. nasıl olmak, nasıl görünmek istiyorsanız öyle olun ama sadece kilolarınızın sağlığınızın önüne geçmesine izin vermeyin.

pandemi sürecinin artık zort dediği şu günlerde hissettiğim şeydir..
hastalık haline dönüşmedikçe panik yapılmaması gereken doğal yöntemler ve çaba ile atılması gereken bir sorundur
sporunuzu yapın az yeyin canlarım oluyor böyle şeyler

hayatımın büyük bir kısmında kiloluydum. hala biraz fazlam var ama kilolu da sayılmam. insan hayatını duygusal anlamda yoluna koyduğunda kilo almak ya da vermek konusundaki problemlerini daha rahat çözüyor. duygusal boşluğunu yiyerek doldurmaya çalışmıyor ya da stresinden hatta farkında olmadığı huzursuzluklarından dolayı iştahı kesilmiyor. hayatta insanın duygusal olarak güçlü olması* kendisine yapabileceği en büyük iyiliktir.

nereye baksam zayıf zayıf insanlar var. kendinden nefret ettiren insanlar.

genetikse kişinin kendiyle barışması gereken fiziki durumu.