supportgirl yazar profili

hediyem yoktur ki dosta götürsem
iki damla yaştan gayrı
nem kaldı nem kaldı nem kaldı

iki damla yaştan gayrı
nem kaldı nem kaldı nem kaldı

aç, “bir şey sorulduğunda cevap veremiyordum. görümcem vardı, onunla iletirdim ve o büyüklere
söylerdi; ama arada bir fısıltı olurdu. bu, bana yanlış ve saçma gelirdi. aracıyla kurulan iletişim
sağlıklı olmuyordu. yanlış anlaşılmalara sebep olabiliyordu. insan konuşarak da saygısını
bozmayabilir. saygısızlık yapacak olan hareketleriyle de yapabilir.” şeklindeki açıklamasıyla
konuşamamaktan kaynaklı yaşadığı iletişim sıkıntısı bu şekilde dile getirmiştir.
hs-1, “konuşamayınca meramını anlatamıyorsun. soru sorulduğunda ‘ha burda, ha buriya gitti’
diyemiyorsun. mesela kayınpederim gelip annemi sorsa, cevap veremiyorsun. ailece oturur iken
herkes gülüp konuşuyor, sen lal lal bakıyorsun. bu da insanı üzüyor.” şeklindeki açıklamasında,
kendisinin yok sayılması ile yaşadığı üzüntünün izlerini bugün bile çok taze şekilde hissettiği
görülmektedir. hs-2 ise konuşmasında şiddet görmeye uzanan bir durumun da varlığına dikkat
çekerek, “çayı getir, çorbayı getir, diyerek kızarlardı. yalnız değildim, bir sürü görümcem vardı. yine
de kaynatam titizdi, illa dediği olacaktı. yanlış anlaşıldığım zamanlarda kaynatam titiz olduğu için
bana vururdu.” diye derdini anlatamamanın kimi zaman azarlanma, kimi zaman da şiddetle
sonlandığına vurgu yapmıştır.
ha’nın “kimse bilmez ki bu gelin hasta mı, sağ mı? sen ne bakarsın şimdikine! halimi hatırımı soran
yoktu evvelden. dağdır taştır tarlalarda, bostanlarda çalışıp durdum. anlaşmak için işmar ederdiler.
o işaretlerden anlardık. yatacakları zaman gidip yatağını açardım. her şeyi el hareketleriyle
anlatırdım. bir yere gidileceği zaman el hareketleriyle tarif edilirdi. oralara gidip gelirdik işte.”
ifadelerinde de hs-1’in yaşadığı kaile alınmama durumunun izlerini görmek mümkündür.
ec-1 ise konuşamadığı için yaşadığı acı olayı şu şeklide özetlemiştir: “kaynatama gelinlik
tutuyordum. birisi kaynatama beni kötülüyordu. duymama rağmen gelinlik tuttuğum için kendimi
savunamadım. ne yapacağımı bilemedim. çünkü söyleyen şahıs, kaynatamın güvendiği biriydi.
eşekler vardır ya, kaynatamın da eşeği vardı ve kaynatam o eşeği çok severdi. kaynatam eşeğe hizmet
edilsin isterdi. beni kaynatama kötüleyen şahıs ‘e. eşeği yedirmiyor, tavuklara yem yedirmiyor.
tavuklar hep benim peşime geliyor.’ dedi. gözden düşmem için bana iftira attı. içimden dedim ki
‘sen mi benim için böyle dersin? bayram geldiğinde kaynatamın elini öpüp konuştuğumda görürsün!’