kimsenin tanıdığınız ilk haliyle kalmaması

beynindekiherbirnöronatüküreyim ukdesidir.
normal olandır, değişmeyen tek şey değişimin kendisidir. insanlar yaşlandıkça değişir, değiştikçe hayatı daha farklı deneyimler. sürekli bir değişim hali vardır, yüksek olasılıkla sizde ilk halinizde değilsinizdir ve onun size olan davranış ve duygu değişikliğinin ana sebebi belkide sizin değişiminizdir.

unutmayın onlar açısından siz de ilk halinizde kalmayanlardansınız..

kimse olduğu gibi kalamaz hayat devam ettiği ve biz büyüdüğümüz süre boyunca herkes değişmeye mahkumdur . yaşam şartları geçim sıkıntıları gibi sorunlar arttıkça nasıl aynı kalabilsin ki insan 10 yaşında hiç bir şeyden habersiz bir çocuksunuz mesela ama 30'unuza geldiğinde kendi aileniz çoluk çocuğunuz ve kendi yuvanızın geçim derdine düşersiniz hayat bu arkadaşlar değişmeyen değişmeyecek olan hiç bir şey yoktur

(bkz: egoizm)

hücre döngüsü süreci içerisinde insanın bağışıklık ve cilt hücreleri sürekli yenilenir ve değişir. vücudumuz da sürekli değişim halindedir. sosyal bir varlık olarak da değişim süreci kaçınılmazdır. marksist felsefe, toplumun ekonomik yapısının toplumsal yapıyı belirlediğini inanır ''diyalektik materyalizim''. ekonomik yapı şu an iliklerimize kadar hissedilirken, toplumumuzun değişmesinin en belirleyici faktörüdür. etik değerlerden, sosyal yapıya kadar korkunç bir değişim süreci içindeyiz. kısacası hücrelerimiz bile ilk haliyle kalmadığına göre, bizlerde ilk halimizle değiliz.
ed: değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.

insan denilen varlık theseus'nun gemisi'nin küçük bir modeli olduğu için gayet normal bir olaydır.

sonuçta değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.

ah!.. ne güzel bir şarkısı vardı bunun;

"sen hep beni mazideki halimle tanırsın
hâlâ bilirim aşk ile bekler inanırsın
hep böyle siyah saçlı ve hülyalı sanırsın"

onları bu hale getiren zaman bize neler neler yapar kim bilir....