kimseye açığımı anlatmayayım derken ruh hastası olmak

ailemin yaşadığı kötü tecrübeler sonucu bana sürekli ulu orta derdini anlatma,insanlar sevinip açığından vurabilir demesi ve benim kimsenin samimiyetine güvenmemem sebebiyle anksiyete denizinde yüzmem. işin garibi derdimi açtığım her insanın ailemi haklı çıkarması(bkz: ben kime güvenicem)

bırak açığı, kimseye derdimi anlatmayayım, hep güçlü görüneyim gibi sahte bi'dopingle yaşam felsefesine dönüşen sanrı.

dert dinlenir ücretini alırım affetmem.

yersiz bir kaygı. çoğu zaman içimden geldiği gibi davranırım.
açık falan aramak, o açığı karşıdakine göstermek, bunu kullanması çok da beni ilgilendirmiyor.
bu açığı kullansa dahi tamamen uzaklaşıp yoluma bakıyorum içim bile acımıyor. hissizleşiyorum zaten o insana karşı.
yani hepimizin karşısına güvenilmez ya da bizi yarı yolda bırakacak kişiler çıktı, çıkıyor, çıkacak da.. buna engel olamayız ki. biz bize yakışanlarla, öğrendiklerimizle hayat yolculuğuna devam ederiz.
velhasıl içinizden ne geliyorsa onu yapın ve öyle davranın. saklamayın ve saklanmayın. sizi tüm açıklarınıza, eksiklerinize ve hatalarınıza rağmen sevebiliyorsa insanlar heh işte bırakmayın onları.

herkese açığımdan bahsedeyim derken kuruntu insan olmak