kimseye ihtiyacım yok diyerek yalnız doğum günü kutlamak

görseli bırakıyorum. şu hayatta kendimi bu kadar önemseyip sevsem yeter.

1 ay sonra yapacağım eylem. doğum günü pastamı da şu şekilde yaptıracağım :
(kimse böyle bir sürpriz yapmayacak çünkü..)

ne olacaktı başka?

müşteriler varken restoranda doğum günü kutlamak diye bir şey var mesela. ışıklar kısılıyor ya da sönüyor, sen tam orada derin bir mevzu konuşuyorsun, rakını tam çekerken, doğum günü şarkısı çalıyor türkçe, şimdi yani...

bu bir ebeveynin çocuğu için ayarladığı organizasyon olursa alkışlıyorum, gözüm doluyor, diyorum, bundan bir tane de ben yapıcam.

öbür türlü hoş değil. git evinde pastayı üfle. geç meyhaneye yemeğini ye. sana niye tempo tutuyoruz kardeşim, senin adın ne yahu? gel 200 lira verim bari...

geçen yıl bütün aile fertlerinin doğum gününü kutladım. pasta aldım bildiğin mum yakıp kapıyı çalmalı sürpriz yaptım. benim kısmetime düşen de bir popkek üstüne dikilmiş bir mum bile olmadı. çok çok üzüldüm. yatakta geçirdim bütün günü. ama bu yıl kimseden bir şey beklemiyorum. kendime bitter çikolatalı popkek alıp üstüne mum dikeceğim ve 'doğum günün kutlu olsun canım' diyeceğim. hediye almak isteyenlere de sipariş veriyorum (tabi arkadaşlarıma falan) üç tane carlsberg bira ve tuzlu fıstık alırlarsa çok makbule geçecek zira uzun zamandan beri içemiyorum ve canım o kadar çok istiyor ki öleceğim yani. neyse kendim kutlamaya karar verdim işte*