1.
güney kore'de (hayatta olan) insanların isimleri yazılırken kullanılmasının hoş olmadığı mürekkep rengidir.ölen kişinin adı,hem vefat ilanlarında hem de aile kütüğündeki kayıtlarda kırmızı mürekkep ile yazılır.asya kültürlerinde kırmızı, kan ile ilişkilendirilir bu da ölüm ve acı çağrışımı yapar.yaşayan bir kişinin ismi kırmızı mürekkep ile yazılırsa o kişinin yakın zamanda öleceği, başına bir uğursuzluk, bir bela geleceğine dair inanışlar vardır.
mesela bir koreli korkutulmak ve tehdit edilmek istendiğinde onun adının kırmızı mürekkep ile bir kağıt parçasına yazılması yeterli olacaktır.
bunun tek istisnası korelilerin banka gibi resmi işlemlerde kullandıkları isim mühürleridir.
mesela bir koreli korkutulmak ve tehdit edilmek istendiğinde onun adının kırmızı mürekkep ile bir kağıt parçasına yazılması yeterli olacaktır.
bunun tek istisnası korelilerin banka gibi resmi işlemlerde kullandıkları isim mühürleridir.
devamını gör...
2.
bir slavoj zizek hikayesi.
doğu almanya’da yaşadığı rivayet kahramanımız bir gün sibirya’ya gönderiliyor, bazı rivayetlere göre bu gidiş bir çalışma için bazı rivayetlere göre de sürgün içindi. sibirya’ya gitmeden önce yakınlarıyla vedalaşan adam, oraya vardığında sık sık mektup göndereceğine ilişkin bir söz veriyor.
ancak gittiği yerde oldukça katı bir yönetim olduğunu bilen adam, öncesinde bir şifre belirleyerek mektupların gerçekleri anlatıp anlatmadığının anlaşılması için bir yöntem belirleme kararı aldı:
“kendi aramızda anlaşalım ve bir şifre belirleyelim. benden aldığınız mektubu mavi mürekkep ile yazmışsam söylediklerimin doğru olduğunu anlayabilirsiniz ancak mektubu kırmızı mürekkep ile yazmışsan bilin ki o mektupta yazanlar yalandır” şeklinde bir şifre belirlediler.
kahramamız bir süre sonra ilk mektubunu gönderir. mektupta şu sözler yer alıyordur:
“doğrusunu söylemek gerekirse burada her şey harika, mağazalar gıda maddeleriyle dolu, soğuktan korunmak için kıyafet ve ayakkabı almak isterseniz onlardan da bolca var. sinemalar bile var ve hatta gelen filmler de çok güzel. kaldığımız daireler ise geniş ve lüks, herkesin de bir odası var ve bu odaların tamamında kalorifer. suyla ilgili bir sıkıntı yaşamıyoruz, kaldığımız odalar da her gün temizleniyor.
tüm bu harika koşulların olduğu yere ‘sürgün’ deniliyor ancak biz burada her türlü özgürlüğe sahibiz. buradaki arkadaşlarımla istediğimiz her konuda tartışabiliyor ve görüşlerimizi hiç gizlemeden belirtebiliyoruz. birileri düşüncenizi beğenmezse kimse bizlere dokunmuyor bile… bizler burada özgürüz ve hakkımızı sonuna kadar arayabiliyoruz.”
doğrusu bu mektubu alan kahramanımızın yakınları bir hayli şaşırıyor ve hatta mutlu oluyorlar. lakin mektubun sonunda yer alan cümleyi dahi göremeden “yahu sibirya’yla ilgili anlatılanlar ve yazılanlar o kadar da kötü değilmiş” diye düşünürken mektubun sonundaki cümleyi fark ederler:
“burada maddi ve manevi olarak her şeye sahibiz, tek eksiğimiz var o da kırmızı mürekkep…”
doğu almanya’da yaşadığı rivayet kahramanımız bir gün sibirya’ya gönderiliyor, bazı rivayetlere göre bu gidiş bir çalışma için bazı rivayetlere göre de sürgün içindi. sibirya’ya gitmeden önce yakınlarıyla vedalaşan adam, oraya vardığında sık sık mektup göndereceğine ilişkin bir söz veriyor.
ancak gittiği yerde oldukça katı bir yönetim olduğunu bilen adam, öncesinde bir şifre belirleyerek mektupların gerçekleri anlatıp anlatmadığının anlaşılması için bir yöntem belirleme kararı aldı:
“kendi aramızda anlaşalım ve bir şifre belirleyelim. benden aldığınız mektubu mavi mürekkep ile yazmışsam söylediklerimin doğru olduğunu anlayabilirsiniz ancak mektubu kırmızı mürekkep ile yazmışsan bilin ki o mektupta yazanlar yalandır” şeklinde bir şifre belirlediler.
kahramamız bir süre sonra ilk mektubunu gönderir. mektupta şu sözler yer alıyordur:
“doğrusunu söylemek gerekirse burada her şey harika, mağazalar gıda maddeleriyle dolu, soğuktan korunmak için kıyafet ve ayakkabı almak isterseniz onlardan da bolca var. sinemalar bile var ve hatta gelen filmler de çok güzel. kaldığımız daireler ise geniş ve lüks, herkesin de bir odası var ve bu odaların tamamında kalorifer. suyla ilgili bir sıkıntı yaşamıyoruz, kaldığımız odalar da her gün temizleniyor.
tüm bu harika koşulların olduğu yere ‘sürgün’ deniliyor ancak biz burada her türlü özgürlüğe sahibiz. buradaki arkadaşlarımla istediğimiz her konuda tartışabiliyor ve görüşlerimizi hiç gizlemeden belirtebiliyoruz. birileri düşüncenizi beğenmezse kimse bizlere dokunmuyor bile… bizler burada özgürüz ve hakkımızı sonuna kadar arayabiliyoruz.”
doğrusu bu mektubu alan kahramanımızın yakınları bir hayli şaşırıyor ve hatta mutlu oluyorlar. lakin mektubun sonunda yer alan cümleyi dahi göremeden “yahu sibirya’yla ilgili anlatılanlar ve yazılanlar o kadar da kötü değilmiş” diye düşünürken mektubun sonundaki cümleyi fark ederler:
“burada maddi ve manevi olarak her şeye sahibiz, tek eksiğimiz var o da kırmızı mürekkep…”
devamını gör...