mürekkep yalamak

mürekkep, bezir isinden hazırlandığı için suda çözülmektedir. bu yüzden el yazması eserler asla suyla temas ettirilmez. ancak mürekkebin bu özelliği kitap yazılırken oldukça işe yararmış. hattatlar hem divit ucunda kalan mürekkebi temizlemek, lekeleri gidermek için hem de sayfaya küçük imla işaretleri koymak için diviti tekrar mürekkebe bandırarak israf etmek yerine ucunu dillerine değdirir ve oradaki mürekkebin çözülüp kullanılmasını sağlarlarmış. bu durumda da dilleri mürekkep olurmuş. sonuçta eskiler de bir insanın yalamış olduğu mürekkep kadar ilme sahip olduğunu varsayarak bunu bir saygı alameti olarak kabul etmişlerdir. ondandır okumuş, bilgi sahibi kişiler için "mürekkep yalamış" ifadesi kullanılır.

eskilerin bir deyimi
tahsil görmek anlamına gelmektedir.

bir deyim olarak mürekkep yalamak, okuma yazması olan, entelektüel, fikir sahibi, ilim irfan sahibi kişiler için kullanılır.