kış mevsimini sevmeyen insan

oldum olası sevmediğim gereksiz romantize edilmiş bir mevsim. bariz üşüyor insan, hareket alanın kısıtlı. trafiği, çamuru,karı ayrı bir dert zaten de nadir gelişen sosyal ortamlara ket vurması da ayrı bir dert.

sevmem. çünkü; barınmak, karnını doyurmak, eğlenmek yaz ve diğer mevsimlere göre daha zor.

ağır kışçı bi insan olarak uzun bi zaman kapalı hava görmek istemiyorum tak etti artık canım çamaşır suyu çekmeye başladı göç ederken saldırıya uğrayan bi kervanın tek sağ kalan bedevisi gibiyim ruhum güneşe susadı artık edebiyat parçalayıp madalya kazanmak istiyorum sözlükte allahım yardım et nolur.

dışarıdaki hayvanları ve insanları düşünür. düşündükçe daha da sevmez.

ben de bir türlü kışı sevemiyorum. her şeyi ayrı masraf. bu kış sadece bana uzun gelmiş olamaz herhalde, bir türlü bitmedi gitti.

ben.
soğuk sevilir mi ya.
kat kat giyin ve gene üşü.
en son yolda kaldıktan sonra, uzun yola çıkmaya korkar oldum.
evde nadasa yatmalık mevsim ya kış mevsimi.
allah'ım affet ama ben sevemedim kışını.
baharı bekleyen kumrular gibiyim.
gel bahar lütfen.

kışı sevmiyor demeyelim de üşüyen insan diyelim. yoksa kışla bir alıp veremediğimiz yok.

en hafif tabirle haysiyet yoksunu aşağılık bi sürüngendir..

aksine en sevdiğim mevsim kıştır. ankara'dayken hava eksi derecelerdeyken özellikle çıkıp gezerdim.

ama evde üşümeyi pek sevdiğimi söyleyemem.

bu sene izmir'e gidemeyebiliriz belli bir sebepten. davutlar'daki yazlığımızda da doğalgaz+kombi sistemi yok ve ben de yazlığın 2. katında, sobasız bir odada kalıyorum. kat kat giyinip otururum artık. daha önce yapmadığım bir şey değil.

kışı seviyorum. varsın dondursun. *