kıyaslanarak büyütülen çocuk

yarın bir gün büyüdüğünde arkadaşının kartviziti kendisinkinden guzel diye sinir krizi gecirecek cocuk. gerci bunlari konusmanin artik ne anlami var tartisilir, e malum cagimiz kiyas cagi.

kıyaslanmak aslında çocuğun öz benliğine yapılan bir saldırıdır. pek bu yönüyle bakılmasa da kişinin yaşam alanını ihlal de söz konusudur. bu hususu biraz açacak olursak her çocuk yaşam hedeflerine bir yön verip bunları geliştirecek yaratıcılığa sahiptir. bu dönem 4-5 yaşlarını kapsamaktadır. çocuk bu kadar erken bir dönemde kendi hedeflerini tayin edip bu yönde beceriler geliştirmeye başlamışken çocuğun geliştirdiği becerileri fark edemeyen ve kıyaslamaya giden ana-babalar kendi önemli gördükleri husular üzerinden çocukta bir baskı oluşturmaktadırlar. bu da hem çocuğun yetkinliklerini köreltmekte hem de çocuğun yaşam alanını ihlale girmektedir. kıyaslamaya maruz kalan çocuğun kıyaslandığı kişi kardeşiyse burada iki taraflı bir zarar söz konusudur. çünkü diğer çocuk da bu kıyaslama döngüsünün ezici tarafında kalmamak için sürekli çalışacak ve bu çaba onu fazlaca yıpratacaktır.

canı sıkıldığında bokuna savaş açar.
hırs sahibi yapmayın çocuklarınızı böyleee.