kız kardeşler

2019 yılında çekilmiş bi emin alper filmi; oyuncu ve yönetmenler başta olmak üzere emeği geçen herkesten allah razı olsun dedirten bi film; berlinale'den ödüle layık görülmüştür;gidin izleyin tam şu an.
--! spoiler !--

emin alper birkaç sahnede yer alıyor

--! spoiler !--

kız kardeşler harika bir festival filmi. o doğal, kendiliğinden gelişen oyunculukları izlerken, saçma dizilerde oynayan, berbat oyuncuların aldıkları ücretlere gitti aklım. bu şekilde asla entelektüel olarak gelişemeyeceğimiz gerçeğiyle yine yüzleştim.
film, taşradan şehirde yaşayan ailelere besleme olarak verilen 3 kız kardeşin hikayesine odaklanmış. müthiş bir dram filmi sanırsınız başlarken, oysaki bu öyle bir film değil. komedi de var, aşağılama da. üzülüyorsun, sonra bakıyorsun üzüldüğün kişi senden farklı değil.
2019 yapımı, emin alper filmidir.

açıkçası filme başlarken beklentim klişe bir taşra filmi izlemekti. ne bileyim kız kardeşler taşrada varoluş sancısı çeker, bol bol kuru ot görürüz derken beni şaşırtan, baştan sona akıp gidiveren bir filmdi. ece yüksel başta olmak üzere bütün oyuncular harika iş çıkarmış.

emin alper'in yazıp yönettiği izlemesi keyifli 2019 yapımı film.
emin alper güzel kareler almayı seviyor.filmi izlerken ışık,kamera açısı sizi büyülüyor. her sahnede kartpostallık görüntüler var.nbc ile yarışır bu konuda emin alper.
sinema duruşunu da seviyorum.acıdan beslenmiyor . filmde durup ağlanacak onca sahne vardı durmadı, aktı gitti film.
oyunculuklar,diyaloglar çok güzeldi. özellikle veysel'in diyaloglarıni çok beğendim.
kendine münhasır delisiyle de kalbimi çaldı.
nbc'nin yarattığı 'taşradan merkeze gelmek isteyen her insan varoluş sancısı çekiyordur' savını da silip atmış film. buradaki karakterlerin şehri salt çıkarcı şekilde istemeleri hayata dair güzel bir gerçek adım olmuş.
o yüzden karakterler bakımından nbc filmlerinden daha ayakları yere basan,daha gerçek izler bulacaksınız.

güzel film. keyifle izlenir.

çok da istekli olmadan filmi izlemeye başladım. devam ettim, gittikçe güzelleşti. sonra güldürdü. hayata tutunmak için sebebim oldu. içine aldı, sarmaladı şefkat gösterdi sonra okkalı bir tokat vurdu. göğsüme öküz oturdu, nefes alamadım. hayat buldum tekrar, güldüm. birdenbire karabasan çöktü, kurtulmaya çalıştım, kurtuldum, sevindim, hayata tutundum; güldüm, ağladım tekrar güldüm.

bir emin alper filmidir.

filmin senaryosunu da yönetmen emin alper yazmıştır. filmde cemre ebuzziya, ece yüksel, helin kandemir, müfit kayacan, kayhan açıkgöz, kubilay tunçer, hilmi özçelik ve mehmet akın rol almıştır. film berlin uluslararası film festivalinde altın ayı ödülüne aday olmuştur.

öncelikle oyunculuklar muhteşemdi. kubilay tunçer, müfit kayacan ve hilmi özçelik her zaman bildiğimiz gibi oynamışlar. cemre ebuzziya ve kayhan açıkgöz harikalar yaratmış. ama asıl performans ece yüksel ve helin kandemir'den gelmiş bence. bu iki genç oyuncunun gözlerinden öpüyorum, yolları bahtları açık olsun.

emin alper'e gelince; kendimi bir kasabanın içinde bu filmde yaşanan hikayeye birebir tanık olmuş gibi hissettim. ocakta yanan ateş ısıttı, kar yağdığında üşüdüm. hele fotoğraf karesi gibi bazı çekimler vardı ki yönetmenin eline koluna sağlık.

film yine yazar arkadaşım the matrix isn't real önerisi idi. tekrar etmekte fayda var: henüz yanıldığı olmadı, sağ olsun.

film resmen içine oturdu. uzun zamandır ilk defa bir film beni bu kadar derinden yaraladı. hatta birkaç yerde gözlerim doldu ne yalan söyleyeyim.

annelerinin ölümünden sonra kasabadaki evlere besleme olarak gönderilen üç kız kardeş aradan geçen bir zaman sonra tekrar köye dönerler. film boyunca kız kardeşlerin birbirleri ile hesaplaşmalarını, başlarına gelenleri, birbirlerine verdikleri desteği, köyden kurtulma heveslerini ve bu sırada yaşadıkları trajik bazı olayları izleriz.

filmde yayık sahnesi muhteşemdi. alkışlıyorum yönetmeni. veysel'in son sahnesi tablo gibiydi. kız kardeşlerin birbiriyle tartıştığı sahneler müthiş gerçekçiydi.

her şeyiyle dört dörtlük bir film izledim.