konuşmayı sevmeyenler

ya gercekten hiçbir konu hakkında bilgileri yoktur ya da zamanında diyecek çok şeyleri vardır ama kime deseler de anlamicaklari için kendi kafasında bunu aşmış olan kişilerdir

"konuşmayı severim fakat herkesle değil"* diyor olması muhtemel insanlardır. ve yüksek ihtimal siz, konuşulmak istenmeyen kalabalık taraftasınızdır.

15 bin tanım girerler.

döktürmesini de çok iyi bilirler. mesele sadece, anlamak, bilgelik, çilekeşlik, kendi yolunu bulma ve biraz çıldırmak ile alakalı.

bu insanlar genelde asil ya da gizemli olarak görülürler. çok konuşan insanlar ise boş olarak nitelendirilirler. dizi mi çekiyoruz, podyuma mı çıktık niye kendinizi kasıyorsunuz? herkesle iki muhabbet edebilmeliyiz, dünya çekilir mi öbür türlü?

büyük ihtimalle dinlemeyi severler.
iki kişilik muhabbetlerde söz alma oranı altıda bir filan olabilir.

dinlemeye değer bir sey varsa dinlerler.
saçma şeyler duymaktansa sessizliği dinlemeyi, doğayı dinlemeyi tercih eder.
çünkü ona kuşlar, denizler, rüzgarlar daha hoş şeyler anlatabilir.
martılar meclisi kursun çatıya, seveseve dinlerim ben onları her gece.

ben değilimdir.

iki gündür dilsiz taklidi yapıyorum. nihayet kendi sesimi duymaya başladım, eskisi gibi. konuştukça mutsuz oluyorum. akşam eve gittiğimde ne kadar boş bir adamım yahu, ne çok konuşuyorum, hepsi de beş para etmez hezeyanlardan başka bir şey değil diye düşünüyorum.