korku oyunu oynamak

adrenalini yükseltiyor, kalp atışlarını arttırıyor. kalp hastası falansanız oynamayın. o değilde telefondan oynuyorum, kurgu bir şey sonuçta ama müzik falan insan geriliyor.

ilk kez bilgisayarda oynadım daha doğrusu oynamaya çalıştım. pek korkuda sayılmazdı. backrooms vardı birtane, biraz oynayınca devam etmeye popom yemedi tabirii caize. sonra zombi olayına girdim. ondada başta tırstım da sonr aalışıyorsun baya sarıyor ama elektirik şalteri çalışıtmak için arbalardan akü mü ne alacaktım, orada zombiler geldi, kurşun yetmedi, geberdim. senelik bilgisiyar oyun hevesimi aldım yeter .
aha şöyle bir oyun ücretsiz

bu labirentli backroomsu yemedi devam etmeye

birde şu modu var

kormaya sebebiyet verendir. beni asssssiri korkutur, heleki jumpscare anlarinda.

olmuyor hocam olmuyor, outlast için hevesle türkçe dublaj ve türkçe yamayı kurdum, sorunsuzca çalışıyor gibi ama eve bir girdim, zaten gece görüşü tuşunu bilmediğimden 2 saniye tedirgin oldum karanlıkta. sonra biraz dolaşayım dedim. o ara çığlık duydum ve kapattım. hiç benlik değil hiç. günün erken saatlerinde denemek lazım birde.daha yaratık görmeden korkuyorum. ya ben zaten cozy(chill) oyunların adamıyım, en baba dying light oynayan adamım onda da gece çıkan ecel hariç tüm zombileri pataklayabiliyorum, hatta dalga geçip sataşıyorum, sinir stres atıyorum ama outlasta yok, çünkü korku oyunu. birde bok var gazeteci olup deli hastanesine gidiyoruz. delimi s**** bizi anlamıyorum ki, sağlıklı karakteri canlandırsak s***** olup gider ortamı görünce.

korkacağını bilerek oynamak hiç keyifli olmuyor. korkuya odaklanmamak lazım o yüzden. görevlere ve oyunun dinamiklerine odaklandıkça arada çıkan jumpscare veya çığlıklar işte o zaman keyif veriyor. acı yemekten zevk almak kadar rafine bir zevktir ve korku beklentisine girmeden oynamak gerekir. oyun sonuçta.

outlastı bari sabah oynanayım dedim, bir jumpscare yedim kalbim tekledi gerçek anlamda, en iyisi silmek olacak.yoksa kalpten giderim. o kadar türkçe dublaj falan heveslendim ama yok hocam kalp izin vermiyor. bir şey çıkacağını bildiğim halde oluyor birde, bak kardeşim bu oyun gerçek değil diyorum ama kalp benle aynı fikirde olmuyor. ben gidip stardew valley oynayıp ekinlerimi ekeyim. zaten ne işim var benim korkuyla, stardew valley oynayan adamsın sen, neyine outlast oynamak.

geceleri ve kulaklıkla oynanıyorsa,yerinden zıplatır insanı.

outlast 2'de marta'yı ve knoth'un kapkara giyimli elit muhafızlarını trollemek çok eğlenceli.*

ben bir korku oyunu oynayacaksam elimde kendimi savunacağım bir silah olmalı. bu yüzden outlast bana göre bir oyun değil. kedi-fare oynamayı hiç sevmem. bu yüzden resident evil village korku oyunlarına giriş yapmak isteyenler için uygun bir seçim olacaktır. korku öğeleri aşırılıktan uzak (gereksiz jumpscare yok) * ve atmosferi kasvetli. tatlı bir gerginlik yaşatıyor.