köy hayatının en olumsuz özelliği

ıçanadolunun çorak bir köyünde geçen çocukluktan sonra doğu anadolunun daglik bol rüzgarlı bir köyünü gözleme şansım oldu. ve şu karara vardım ki turkiyenin neresinde olursa olsun köyde yasamak zor iş. en zor yani ise yazın dev sivrisinekler, kışın ısınmak. ama arasira gidip şehrin keşmekeşinden uzaklaşmak gibisi yok. resmen terapi.

ağustos ayında hatırlayacağım olumsuzluklardan herhangi biri.
fındık zamanı da eklenince üzerine, tavan eden olumsuzluklar.
şehir hayatını özleten olumsuzluklar.
ama üstesinden gelecem inşallah.
anın fotoğrafı diye atar atar dururum. *

keşke bilebilseydim denilen özelliklerdir. herkesin bir köyü olur değil mi, bizde yok. böyle zorluklar içinde de olsa bir köy hayatı yaşamak isterdim. güzel bir hayat deneyimi olurdu sanırım.

küçük yerin büyük dedikodusunun olması

köyde hiç yaşamadım. lakin, bu başlığı görünce, başımı iki elimin arasına alıp düşünmeye başladım. eğer köyde yaşamış olsaydım; nelerden şikayet eder; nelerden hoşnutsuz olurdum. bence, güzel ve yeşil bir köyde insanın sadece nüfus azlığından dolayı canı sıkılabilir. belki büyük bir market filan bulamaz, belki de hastane ihtiyaçları olabilir. başka da ne olabilir?

gece uyumaya çalışırken farelerin duvardan tırmanışını izlemek. çocukluk travmasıdır bende.

(bkz: köy hayatının o kadar da güzel olmaması) ve #838287

köyde kadın olmak diye düşünüyorum. zira ne zaman köye gitsem geri geleceğimiz güne kadar evden çıkmayıp iş yapıyorum. erkekler bol bol geziyor tabi.

zaten köy hayatının nesi iyi ki diye düşündürtmüştür. herkes alıştığını sürdürmeye uğraştığı için köyde büyüdüyseniz falan size güzel geliyor olabilir ama mantıklı düşününce…