kutsallaştırmak

gereğinden fazla değer vermektir. son dönemlerde insanların izlediği filmleri/dizileri, okuduğu kitapları, sahip olduğu şeyleri veya farkında olduğu şeyleri kutsallaştırdıklarını düşünüyorum. tamam çok güzel olabilir, çok hoşuna giden bir noktaya değinebilir ama ne gerek var yani.

ideolojik liderlerin kutsallaştırılması en mühim ve son yıllarda en fazla artış gösteren çeşidi olsa gerek. ideolojik liderler bir noktaya kadar anlaşılabilir de, siyasal parti liderlerinin kutsallaştırılması; bireyin siyasi uygulamaları ne ölçüde ve nasıl algıladığına çok iyi bir referanstır.

bir şeye gereksiz bir şekilde fazla değer vermek ve onu fazla anlamlandırmak kutsallaştırmadır.

örnek vermek gerekirse aşk dediğimiz kelime de duyulan sempati ve sevginin kutsallaştırılmış halidir.
abartılı değer vermek diyebiliriz.

günahtır.
(bkz: putlaştırmak)
(bkz: şirk)
(bkz: kula kulluk etmek)

öyle şeyler var ki kutsallaştırılan. beğenmedim, izlemiyorum, sevmiyorum...yorumlarını yapmak herkese düşman edebiliyor sizi. fazla değer vermekten daha çok, sürü psikolojisi işine dönüyor.

ilk aşaması, sorgusuz biat etmek olan kavram.
2. aşama rab edinmek
3. aşama ibadet etmek/ dua-medet.

mesela; ekmeği yerden alıp, 3 kez öpüp başa götürdükten sonra yüksek bir yere koymak.
dini vecibe gibi addedilir, ve o eylemden sevap kazanılması umulur.. kazanılır mı bilemem.

ama aynı kişi; yerde gördüğü incir ve zeytini umursamaz, görse bile tekmeler. e kuran'da ayet var "vettini vezzeytun"

not: çıkarım yapma ihtimali olanlar, incir ve zeytin de kutsal değil.. hani uyarayım da vebali kalmasın.

bir türkiye gerçeğidir.
siyasetçiyi, ölmüş gitmiş insanları tanrı mertebesine koyan ve hatta sakal bırakıp sarık takan eski bir mankenin sakalına bile yüz sürmeye meraklı insanlar var ülkemizde.

ne demiş yaşru :
"unutma, bu hayatta her zaman onurun için yaşa
unutma zaman bir su akıp gider
son pişmanlık toprakta fayda mı eder?"
kutsalınız bu olsun.