kuzenlerle kardeş gibi olmak

küçüklüğümüzde öyleydi.
sonradan yabancıdan daha yabancı olduk.
ben çabaladım bir ara ilişkiler düzelsin diye ama baktım karşı taraftan bir çaba yok, ben de bıraktım.

hayattaki en güzel avantajlardandır. kuzenimle gün doğumuna kadar balkonda sohbetlerimizi hiç unutamam. arkada çalan sesi kısık müzikler.. birbirimize karşı olan tereddütsüz güvenle aşklarımızı, arkadaşlarımızı binbir heyecanla anlatışımız.. battaniyelerimize sarılıp gün doğumunu çekirdek çitleyerek izlediğimiz gün mesela... sabah soğuğunun verdiği dinçlikle birbirimize çipil çipil bakarken gece boyunca şikayet ettiğimiz hayatı aslında ne kadar sevdiğimizi düşünürdük. en kısa zamanda tekrar ayarlamalı aslında *)

edit: tekrar ayarladık. ama bunu içim burkularak yazıyorum çünkü fark ettim ki biz büyümüşüz. artık ilgi alanlarımız ve net kişiliklerimiz var. işin kötü yanı biz çok farklı kulvarlardayız. onun düşünceleri bana yabancı benimki de ona. ne ara bu kadar uzaklaştık onu da anlamadım ki. ayrıca sabahlamadık da, eskisi gibi sohbet de etmedik, geleceğe karşı heyecan da duymadık. biz birlikte bir şeyler yapamadık. o yeni dünyasını anlattıkça ben eski dünyamızı andım sadece. onun içine çekildiği iğrenç dünyayı ona belli etmeden acı bir tebessümle dinledim. o da anlayacak ilerde bir şeyleri. o zamanı bekleyeceğim *)

herkese nasip olmaz kıymetini bilin.
bir de anne tarafından kuzenlerle daha iyi anlaşma diye bir gerçek de var.

anne ve baba tarafımdan da anlaşabildiğim ve yaş aralığımızın aynı olduğu kardeş topluluğu resmen. amca kızlarıyla daha yakın olsam da diğerleriyle de hiçbir problemimiz yok çok şükür. kuzenlerimle her şeyi paylaştığım ve aramızda hiçbir sır olmadığı için ekstra bir arkadaşa da ihtiyaç duymadım hiçbir zaman. doğduğumuzdan beri hep birlikte büyüdük. mutluluk ve üzüntüyü de hep birlikte paylaştık. tabii ki fikir ayrılıklarımız tartışmalarımız oluyor ama biliyoruz ki birbirimiz için canımızı veririz. hatta az önce bir kuzenimin mutsuz olduğunu öğrendim şehir dışında olduğu için hemen bu akşam yanına gideceğim.

o sırada çocuğu benden büyük olan kuzenlerim..

o kadar da değil. misal dayımın kızları bana dayı der. gerçi yanlış ama olsun. baba tarafından akrabaya amca denir ya hani.