laikliği sarık cübbe ve çarşaf düşmanlığına indirgemek

seküler yobaz kafasıdır.

bu akıl tutulmasının , rasyonel bir temele oturduğu söylenemez.

yani laiklik eğer , devletin tüm inançlara ve inançsızlıklara eşit mesafede olması ise , sarıklı biri neden bu ilkeye aykırı hareket etmiş sayılıyor?

sebebi şu , türkiye'deki köhnemiş laiklik anlayışı fransız tipi laisizmdir.

bu anlayış , laiklikten dini değerlere düşmanlık beslemeyi ve bu değerleri tasfiye etmeyi anlıyor.

bu sebeple pek çok dindar yurttaş da laikliğe soğuk bakıyor hatta nefret ediyor.

nefret ettikleri şey aslında laiklik değil. çünkü laiklik bu değil.

bakın ingiltere'de, sih dinine mensup erkek memurlar dini kıyafetle görev yapıyor.

orada "laiklik elden gidiyor " diyen kimse yok anlaşılan.

son söz olarak, umarım bu ülke de bir gün gerçekten laik bir ülke olur. ve bizler de o günleri görebiliriz.

kalın sağlıcakla.

toplum olarak seküleri ayrı laik kesimi ayrı yobaz kesimi ayrı herkes hepimiz gerizekalıyız.
sonucu da budur.

türkiyede sorun laik-köktendinci kavgası değil köktendinci-milliyetçi kavgasıdır.

zira sarıklılar ıı.mahmut'tan beri her reforma karşı çıktıkları gibi kemalizmin ulus devlet ve laiklik devrimlerine de karşıdırlar. sarıklılar türkleri ümmet içinde eritme, en iyi ihtimalle de ümmet içinde millet yaratma niyetindedirler. haliyle kendilerinin değerleri de bu sebeple 100 senedir karşı cenah tarafından hoş karşılaşmamaktadır. çünkü sarığı dini bir motiftej ziyade siyasi bir motif haline getirmişlerdir.