leyla da dershaneye gidiyor bayağı hırslı hazırlanıyor

yaprak dökümü dizisinde geçen aman tadımız kaçmasın ali rıza bey'in kızından bir haber yaptığı konuşma.


anne ben mervelere gidiyorum ders çalışıcaz.

ne zaman biri çocuğuna dershaneye gidiyor dese aklıma bu replik gelir.

- ne çalıştınız bugün kızım?
+ biyoloji, üreme babacığım.
(bkz: alagavat)

bir erkek uğruna ne kafayı yedi bu iki kardeş, madem bu kadar hırslısınız bari genç yakışıklı birinin uğruna bu kadar kafayı yeseydiniz. oğuz nedir ya?

abazan kız sendromu.

bugünkiler öyle mi bilmem de bizim zamanımızda liseli kızların bazılarında ciddi bir abazanusluk vardı.
erkek için birbirlerine girerlerdi.
ben kavgayı ayırmaya korkardım.
sıska kalıyordum yanlarında.

okul koridorları onların ayak seslerinden bam güm diye inliyordu. anlıyorduk ki yine kavga var.

sonra üst sınıflardan ablalar bile erkek görmeye geliyorlardı.
xxxx kim diyorlardı.
genellikle biri onlara şaka yapıyordu
çok yakışıklı bir beybi var gidin görün diyorlardı.
sonrası elbette hayal kırıklığı.
hayret bir şey.
serviste kendinden geçen dağıtan minililer mi dersin...
okula deyip gezmelere gidenler mi?
bende de libido hormon vardı ama bir erkek olarak onlar gibi pervasız davranmıyordum hiç.

bir keresinde üst sınıftan bir abla. paran var mı? minibüse param kalmadı yürümem imkansız demişti. o gün bütün paramı ona vermiştim. böyle de insanı naçar bırakırlardı.
1 saatlik yolu seve seve ben yürümüştüm.
o da yanağımı öpmüştü. sadece benden bir yaş büyüktü.
niye bunu anlattım ki?

yani leylalık normal bir süreç galiba o yaşlardaki kızlarda. biraz pervasız olunan dönemler belli ki.
kınamamak gerekir.
insanca doğruyu yanlışı anlatmak gerekir.