mahal

yer.

mekan.
aynı zamanda (bkz: glass beams)'in muhteşem parçası. su gibi akıp gidiyor.

emin değilim ama üslubun bana enver gökçe'yi anımsattığı, ilk kez ruhi su'nun 1951 yılında evlendiği sıdıka su için bestelediği şu şiiri anımsatan sözcük:
mahsus mahal dedikleri zindanda
kalıram, kalıram gardaş
dostlar yandadır
iki ellerim kızıl kandadır, kanda
ölürem ölürem ölürem
ölürem ölürem gardaş
aklım sendedir
ölürem ölürem ölürem
ölürem ölürem gardaş
aklım sendedir
artar eksilmeyiz zindanlarında
kolay değil derdin ucu derinde
kumhan ırmağında hey dost kara burnunda
vururam vururam vururam
vururam vururam gardaş
öfkem kındadır
vururam vururam vururam
vururam vururam gardaş
öfkem kındadır
dirliğim, düzenim, umudum, canım
solum, sol tarafım hey dost
cümle varlığım
benim beyaz unum, ak güvercinim
bilirem bilirem bilirem
bilirem bilirem gardaş
gelen gündedir
bilirem bilirem bilirem
bilirem bilirem gardaş
gelen gündedir
bilirem bilirem bilirem
bilirem bilirem gardaş
gelen gündedir



edit: sözler kesinlikle ruhi su'ya ait değil. bir tevatür yozgatlı bir köylü olan farzu mahal tarafından 1571 yılında söylendiği. ama ben ruhi su'yla arkadaşlıklarına da dayanarak enver gökçek olduğunu sanıyorum.

hazır sözler gelmişken....

#2973396, ben de emin değildim ama sözü de müziği de ruhi su'ya ait görünüyor.
.
.
.

"yer, yöre, mevzi".
mahal vermek; bir olayın gerçekleşmesi için fırsat vermek, meydan vermek.