mahalle maçı yapmış nesil

şimdiki nesile bin basacak nesildir. düşer dizini kanatır yara ile tanışır, yediğini eritir, spor yapmış olur, sosyalleşir, enerjisini atar...yani sayamadığım bir sürü faydası var. o güzel çocuklar o güzel atlara binip gittiler.

gol atınca atletini çıkaran nesildir.

hâlâ var olan nesildir. ara sokaklarda ve yoksul mahallelerde hâlâ yapılır bu maçlar. telefon, tablet, bilgisayar sahibi olmayan çocukların hâlâ eğlence kaynağıdır. biraz etrafınıza bakın, bebek ve taksim dışındaki yerleride gezin derim.

harbiden o günleri özlüyorum ya keşke geri dönebilsem. sabah kalkıp akşama kadar maç yapardık. ara sıra farklı mahalleler arası maçlar yapar kavga ederdik. şimdi ki nesil elinde telefonla büyüyor. yazık.

taşlarla kale kurardık, adım sayarak. kale küçültenler de olurdu ama onlara iyi gözle bakılmazdı. takımlar seçilirken en güçlü iki kişi ayrı takımlarda olurdu ve aldım-verdim yöntemiyle takımları oluştururlardı. büyük maçlarda giren-çıkan olmazdı. üç korner bir penaltıydı. bariz bir hareket olmadıkça frikik veya penaltı olmazdı. “adamın devam etti” cümlesi avantaj kuralını tam anlamamaktandı. bir araba geçeceği zaman çekilirdik, arabalar da genelde kaleyi bozmadan geçerdi.
akşam olunca, herkesi annesi yemeğe çağırırdı. ben pek zamanı takip etmezdim, o yüzden çok fırça yerdim. ama şunu unutmazdım, oyun bitince taşları kaldırmak gereklidir. samimi olduğum arkadaşlarımla taşları yolun ortasından çekerdik. eve öyle giderdik.
doksanlı yıllara ait olan çocukluğumu hatırlatan başlıktır.

tükenmemiş nesildir. bizim mahallede hala bolca bulunur bu arkadaşlar.

çocukluğunun tadını doyasıya çıkarmış nesildir.

o top birde sinirli amcanın bahçesine giderdi ki gör o zaman tantanayı.

mahallenin bütün çocukları kan ter içinde saçma sapan bir topun peşinde koşardı. çekirdeklerimizi alıp sürekli onları izler ve en yakışıklıları olan kardeşcağzılarımızı keserdik. top alan dışına çıktığında almaya koşup hep en yakışıklıya atardık. aga beee ne güzel zamanlardı.

benim de içinde bulunduğum nesildir.aynı mahallede bulunmamıza rağmen yine de asağı mahalle yukarı mahalle maçı yapardık. turkiye futbol milli takımından kat be kat zevkli oyun çıkarırdık. vatan millet sakarya mücadelisiydi bizimki. güzel günlerdi. *

bir arsada taşlar dizilerek yapılan kalelere gol atmak için eşit sayıda çocuk, bir topun peşinde koşturur. oyuna katılacak çocukları da topun sahibi çocuk seçer. kankası olan çocuk oyunda yerini almıştır. takımlar tamamlandıktan sonra da oyun dışında kalıp oynamaya istekli olanlar da "abi beni de alsana" diyerek ısrar ederler.

bizim mahallede hala yapan nesil. alfa kusagi.