masallarda hayvan biçimindeki ruh simgeciliği

... hayvan yönü, ne ilkel insan ne de bilinçdışı için bir değer yitimi anlamına gelir, zira belli yönlerden hayvan insandan üstündür de. hayvan henüz bilincin içinde kaybolmamış, onu yaşatan gücün karşısına başına buyruk bir ben! koymamıştır; tersine, onu yöneten iradeye neredeyse mükemmel bir biçimde boyun eğer. eğer hayvanda bilinç olsaydı, ahlaken insandan daha iyi olurdu. ilk günah efsanesinde derin bir öğreti vardır, çünkü ben bilincinin bağımsızlığını kazanmasının şeytani olduğuna dair muğlak bir duygunun ifadesidir. insanlık tarihi başından beri aşağılık duygusu ile kibrin çatışmasından ibarettir. bilgelik orta yolu arar ve bu cüretkarlığının bedelini demon ve hayvanla olan şüpheli bir yakınlıkta öder, bu yüzden de ahlaken yanlış anlaşılmaya müsaittir.

dört arketip.

masallar sözel kültürle aktarılan ve kökü çok uzak geçmişe dayanan anonim öyküler. bu geçmiş o kadar uzak ki çoğu kültürün animist dinlere inandığı zamanlara kadar gidiyor. bu dönemlerde klanların hayvan biçiminde totemleri var. işte o totemler masalların içinde bu güne kadar geliyor.