medya

sosyal iletişim araçlarının tamamına (internet, televizyon, gazete, radyo) verilen addır. 1980’lerde reklam sektörünü tanımlamak için kullanılmış daha sonra tüm iletişim ortamlarını tarif etmekte kullanılan bugünkü haline evrilmiştir. latince medium (araç) kelimesinin çoğuludur.

medya ve kamuoyu üzerine yazmış olduğum yazının ufak bir kısmını paylaşarak özetlemek istiyorum;
medyanın denetiminde olan kamuoyu, toplumun düşünce yapısını, biçimlendirebilmek için ve iktidarın düşüncelerini topluma entegre edebilmek için hizmet eder. toplumsal yapının denetlenmesinde, toplumun her kesiminin bilinç yapısında egemen olan ideolojinin hâkim olabilmesi için kitle iletişim araçları yoluyla topluma aktarılır. toplumun özgürlüğünü kısıtlayan, iktidarın sesi olur. toplumsal anlayışta kamuoyu iktidarla bağlantısı yokmuş ve özgür bir alanmış gibi görünmekte olsa da gerçekte iktidarın ideolojisinin normalleştirildiği, doğallaştırıldığı ve kitlelere aktarıldığı bir alandır.

kitleleri yönetebilen, yönetmekle kalmayıp yönlendirebilen ve mevcut siyasi rejimlerin en büyük propaganda aracı olarak kullandıkları örgütlerin bütün adıdır. günümüzde ise radyo, gazete ve televizyon ağırlıklı medya yerini internete bırakmıştır. öyledir ki sosyal medya diye tabir ettiğimiz internet medyası, görevlerini bir tık ileri taşımış ve kişilerin hedef gösterme ve bu gösterdikleri hedefin toplumda ne denli bir etki bıraktığını teyit organı haline gelmiştir. günden güne tehlikeli bir boyut almakla beraber, ilkel toplumlarda denetlenebilirliği, hukuk ve adalet kavramları ile beraber yok olmaktadır.

bazı ülkelerde aşağıdaki şekilde yanıltma odaklı çalışan şey:



yıllar önce tuncay özkan'ın bir konuşmasını kesip biçip öyle bir yayımlamışlardı ki düşman başına! adam "ben yalancıyım, ben hırsızım, ben caniyim... ben kim miyim? amerika'yım, israil'im..." falan gibi bir konuşma yapmıştı. son kısmını atıp "işte itiraf etti!" diyerek "ben yalancıyım, ben hırsızım, ben caniyim" kısmını vermişlerdi sadece.

yazılacak çok şey var haklarında ama ne yazık ki bazı durum değerlendirmeleri hakaret kapsamına giriyor.

internet başlayana kadar hayatı şekillendiren ve düşlere, düşüncelere, isteklere yön veren iletişim aracı oldu. askeri darbeler, önceleri radyo binaları ele geçirilerek başlatılırken, medya işitselden görsele geçince de daha sonra televizyon baskın yapılacak hedefe dönüştü.

internetten sonra da artık medya patronluğu kavramı boyut değiştirdi. herkes bir anda medya sahibi oluverdi. youtube kanalları ve blog siteleri ile erişebilmek kolay duruma geldi. çok insan, özelini, genelini yayınladı, daha doğrusu bugünkü ismiyle paylaştı. fotoğraf paylaşımı da tatmin etmemiş olacak ki, videolar ve görseller, hikayelere dönüştü. yenilenler, içilenler, gezilenler, görülenler vs. paylaşıldı ve paylaşılıyor.

ülkede olan biten her şeyin baş sorumlusu. ne seçmen ne siyasiler; en fenası bunlar. 3 kuruş para için insanlara yalan yanlış bilgiler verenler mi ararsın, olmayan şeyi varmış, olanı yokmuş gibi gösterenler mi dersin... bunlar adam gibi tarafsız iş yapsaydı bugün konuştuğumuz hiçbir şeyi konuşmuyor olacaktık.

allah, emeği geçenlerin belasını versin!

artik esas medya ve sosyal medya olarak ikiye bolunmustur.