mevlana'nın moğol ajanı olması

anadoluyu moğola peşkeş çeken, moğollarla savaşamayız çünkü bu allahın kaderidir diyen, afganistanlı cello rumidir.

sanki yanindaymis gibi öfkelenmek de ne bileyim..

(bkz: cello rumi)

mevlananın bundan haberi var mı ?

hakkinda binlerce makale yazilmis, arastirmalar yapilmis, enstituler kurulmus biri icin asilsiz ve kaynaksiz soylenmis bir sey. ınsanin az onuru haysiyeti olur bu tarz insanlar icin soz soyleyecek oldugunda. bu tarz trollerin sözlükte bulunmamasi gerektigini düşünüyorum. en azindan ciddi bir kaynak koysaymis, hic degilse bi yerden okumus deriz.

not: benim ozellille karsi oldugum nokta, kendisine hain ve sozlerine ve eserlerine sirk barindiriyor denmesi konusu.

asılsız kaynaksız diyenler, dalga geçenler için prof dr. mikail bayram hocanın makale ve kitaplarını okumalarını ve araştırmalarını tavsiye ederim.

edit: kendisinin "rum yapar türk yıkar" gibi türkleri aşağılayıcı sözleri de vardır

halil inalcık da benzer bir imada bulunmuştur. osmanlı tarihinde islamiyet ve devlet isimli kitabından bir kesit:

saçma sapan bir önerme. birincisi kendisini müslüman olarak tanımlayan birine müşrik (ki bu da kafir demek oluyor) demek ne kadar doğrudur birincisi bunu soruyorum?

mevlana şöyle der,

moğollar, gönlü kırıklardı, kuvvetsizlerdi. allah onların yalvarmalarını kabul etti, onlara yardım etti. şimdi bakıyoruz, ne kadar da kuvvetlenmişler. şimdi, halkların bu gördüğümüz fakirlikleri, acizlikleri, yüce allah'ın onları yok etmesine sebebiyet verecektir. işte böylelikle dünyayı zaptetmelerinin, kuvvetlerinin bir karşılığı olmadığını, hakk'ın yardımı ile olduğunu anlayabilsinler diye allah böyle yapar. onlar evveller, insanlardan uzaklardı, fakirlerdi, çıplaklardı, insanlar onlara bakıp acıyorlardı, sahradalardı, bazı tüccarları harezm'e geliyorlardı. harezmşah bunu engelledi, tüccarların öldürülmesini emretti. daha sonra tatarlar padişahların yanına gittiler, "yok olduk! yok olduk!" dediler. padişahlar birkaç gün izin istedi, bir mağaraya gitti ve orda büyük bir coşkuya ibadet edip rabbimize yalvardı. allah'tan "senin yalvarışlarını kabul ettim. çık dışarıya. nereye gidersen git, muzaffer ol!" diye bir ses ulaştı. işte bu şekilde hak buyruğuyla yola çıkmaları sebebiyle, karşılarında bulunanları yenebildiler ve tüm yeryüzünü kaplayacak kadar çoğaldılar.

yukarıda gördüğümüz rivayette, mevlana'nın moğolları övmediği, hatta yok olacaklarını söylediğini de görüyoruz. daha sonra onların bu kadar kuvvetlenmesini, rabbimizin rızasına bağlamıştır. yukarıda anlattıklarından, mevlana'nın daha sonra moğolların allah yolundan saptıklarına inandığını anlayabiliriz.

mevlana denilen kişi, zamanında bir eli yağda bir eli balda yaşamış, zamanının ve o zamanın insanlarının gündelik sorunları hakkında tek kelam laf etmemiş bir yüksek tabaka / saray yalakasından başka bir şey değildir.
arkadaş liseli aşıklar gibi ortalığa sevgi pıtırcıkları saçarken kafanı bir dışarı çıkar da bak, neler oluyor diye?
kapalı kapılar ardında, izole ve arkası sağlam bir hayat tarzının gerektirdiği her şeyi yazmış ama nedense(!) o günlerin sıkıntılarına dair kaleminden tek kelime çıkmamıştır.
şems'e verdiğin değerin milyonda birini o çok sevdiğini söylediğin halkın için gösterseydin halin çok başka olurdu da, şimdi bırak moğol ajanı olmanı cia ajanı bile çıksan şaşırmam.

konudan bağımsız olarak diyorum: bir sözü alıp, bu şöyledir, böyledir demeyi doğru bulmuyorum. bu adam bu sözü niye söylemiş, kime söylemiş, hangi olay sonucu söylemiş,sözün başı nedir, sonu nedir gibi bir sürü soruya cevap vermeden "vay efendim bu nasıl bir söz" diye ayyuka kalkmanın bir manası yok.

bundan yaklaşık 900 sene önce yaşamış mevlana'nın moğol ajanlığından suçlu bulunması ve gereğinin yapılması.

başlığı açan arkadaşa, moğol müzik grubu the hu'dan yuve yuve yu ( neler oluyor? ) şarkısını da armağan ediyorum.



t: mevlana'nın doğduğu şehir, moğollar tarafından istila edilmiş, kendisi de bu sebeple konya'ya göç etmiştir. moğollara karşı mücadele etmenin faydasız olduğunu ve bunun sonuçlarının ağır olacağını bilen mevlana, memleketi ve halkı moğollarla iyi geçinerek korumaya çalışmıştır. ajan değildir.

not: inandığınız dinde karşınızdakini müşrik ilan etmek şirktir.

asılsız ve kaynaksız değildir. işgal altına giren her ülkede olduğu gibi anadolu'da da işgale karşı bir direniş vardı. bu direnişin merkezinde de ahi örgütü* bulunuyordu. biraz fantastik de olsa bacıyan-ı rum yani bacılarımız dahi bu direnişe katılmıştı. anadolu'da beyliklerin önemli bir kısmı da işgal karşıtıydı.

mevlana'nın direniş karşıtı olduğu hatta milleti deyim yerindeyse jurnallediğine dair ciddi deliller var. tabii ki bin sene önceki olayları bugünkü milliyetçi perspektiften değerlendirmek doğru olmaz fakat kendisinin moğol boyunduruğundan pek de şikayetçi olmadığı ortada.

(bkz: ben memleketi bir kiraz ağacı ve bir kadın memesine satarım)

ya şimdi biz bu abimizin sözlerini beğeniyoruz, feyz alıyoruz filan da, ne sapıklığı bitiyor, ne casusluğu.
şimdi bu hazret iyi midir, kötü müdür?
bilen varsa anlatsın.

yaa zaten o topitoş du her şey yapmış olabilir.

zaten belliydi. kesin bilgi, ne olursan ol gel diyerekten moğollara, ülkemizin istilası için çağrı yapmıştır.

ela gözlü olduğu söylenen mevlana'nın çekik olduğunu düşünen başlık.

ibn-i kesir’in 15 ciltlik el-bidâye ve’n-nihâye isimli eseri okunduğunda mevlana’nın işgale ses çıkarmadığı anlaşılıyor. selçuklular’da resmi dil farsçadır dolayısıyla eğitim dili, şiir ve edebiyat dili de farsçadır. türkçe yalnızca orduda kullanılmıştır. selçuklu, türkler tarafından kurulmuştur fakat o dönemki türkçenin “yüksek bir kültür dili” olmadığı düşünülerek onun yerine farsça kullanılmıştır. türkçe, osmanlı imparatorluğu döneminde bir devlet dili haline gelmiştir.

mevlana ne evliyadır ne de mutasavvıftır.
“ne olursan ol gel” sözü de ona ait değildir.
mevlana, kuvvetle muhtemel, birçok önemli tarihçinin uzlaştığı gibi afganistanlı gey bir şairdir, daha fazlası değil.
farsçayı iyi kullanan bir şair olduğu için yaşadığı dönemde popülerleşmiştir.
“müslüman” olup olmadığı tartışmaya açıktır. zaten “gey” ise müslüman olamaz.
yaşayış tarzı, erkeklerle kapalı alanlarda günlerce, aylarca baş başa kalması ve ana eseri olan “divan-ı kebir”de kullandığı birtakım ifadeler soru işaretleri yaratır.
selefiler, vahhabiler onu “müşrik” olarak görürler. müslüman olduğunu hatta evliyaullahtan olduğunu düşünenler daha çok bizim coğrafyada bulunurlar. konya’daki türbeyi ziyaret eden birçok yabancı turist bu perspektiften değerlendirir onu. yani başarılı bir gey şair olarak bilinir batı’da.

ama özellikle islamcı camiada şairlerden, edebiyatçılardan ve devlet yöneticilerden “evliya, ermiş” filan yaratmak bir adettir. padişahların birçoğu şarap içer (abdülhamit mesela), harem vardır dolayısıyla çok eşlidirler, yiyip içmeyi de severler. dünyanın bütün nimetlerinden sonuna kadar faydalanmışlar ama aynı zaman “evliya” imiş çoğu. nasıl oluyor? sorusuna verilecek bir cevap yok elbette. öyle olduklarını düşünmek istiyorlar, gökten melekler indi, bazı kehanetler gerçekleşti, hızır aleyhisselam yardıma koştu savaşlar falan da bu şekilde kazanıldı.

seküler kesimdeyse farklı bir övme histerisi ortaya çıkıyor. örneğin “fatih sultan mehmet” hakkında atıp tutmayı çok sevenler var. 20 tane dil biliyormuş, hem şairmiş hem ressammış hem generalmiş hem tercümanmış hem silahşörmüş hem şuymuş hem buymuş…
fatih hakkında bilgi edinebileceğimiz o kadar az kaynak var ki…
bunları okuyup bu tür sonuçlar çıkaramaz mısınız? çıkarabilirsiniz hayal gücünüz genişse.
yani bir padişahın veya şairin “evliya” ya da “büyük bir âlim” olmadan da “başarılı” olabileceğini idrak edemiyorlar.
öven kişi dindarsa, melekler - peygamberler - ermişler falan devreye giriyor, öven kişi seküler is “övülen kişiyle sınırlandırılmış uydurma tarihi bilgiler” devreye giriyor.

..