mezara çiçek ekmek

bir nevi hatırlayıştır. kimi mezarlar yabani otlarla kaplıyken kimi mezarlar ise hoş kokulu güzel çiçeklerle kaplıdır. çiçek ekili mezarlar bana beni hatırlıyorlar der gibi gelir. evet, ekilen çiçekler yaşayanlar içindir; ölen onu göremez, koklayamaz ama hatırlandığının simgesidir. öldüğümde mezarıma baharı getiren birinin olmasını çok isterim.*

sınıfsal ayrım yaptırır

kimi mezarlar fakir mahallesi gibi kimi mezarlar zengin mahallesi gibi

öbür taraf kapitalizminin ta kendisi

bakımı zor olacaktır. ben olsam sevdiğim insanların mezarına su istemeyen bir fidan dikerdim.

ruhun huzura kavuştuğu, kimi zaman da vefat edeni anmak, ona saygı göstermek adına mezara çiçek ekilir. yahudi kültüründe ise çok ilginçtir ki çiçeklerin zamanla solup yok olacağı fikriyle yahudiler mezara taş koyarlar. bu, sevilen kişinin anısının da sonsuzluğunu vurgular.