muhalefetten umudu olan insan

12 yıldır iktidar olamamış ana muhalefet liderinin olduğu, 20 yıldır iktidar olamamış ana muhalefet partisinin olduğu, işler bozulmaya başlayınca yağan yağmurda beraber ıslanmaktan vazgeçen eski ekonomi bakanı ve eski başbakanın olduğu, ana muhalefetten transfer ettiği vekillerle meclise giren ve 90'lı yıllarda içişleri bakanlığı yapmış parti başkanının olduğu muhalefete inanan insandır. bir diğer yanda terör örgütüyle ilişkimiz yoktur bile diyemeyen bir parti. bir diğer yanda tüm yaşanan yoksulluğa, sefalete, haksızlığa rağmen anketlerde hala %30 altına düşmeyen iktidar partisi. tüm bunlara rağmen muhalefetten umudu olan insan gerçekleri değil, görmek istediklerini görüyordur.

burada olumsuzlukları anlatıp onaylanma ihtiyacı hissedip fav kasacak değilim. bende herkes gibi daha iyi daha güzel şartlar altında yaşamak markete gittiğimde alacağım şeylerin fiyat etiketine bakıp ürünü yerine koymamak, yalnızca satın alma gücü değil söylemek istediklerimi kimseye hakaret etmeden, kırmadan, dökmeden fikirlerimi ifade edebilmek istiyorum. satın alma gücüm yerine gelsin de fikirlerimi ifade edemesem de olur diyecek kadar riyakar biri de değilim. hukukun üstün olduğu, insanların, insanları değil de hukuku otorite olarak kabul ettiği bir toplumda yaşamak istiyorum. hem de burada, doğup büyüdüğüm topraklarda yaşamak istiyorum. ancak maalesef artık bunların gerçekleşebileceğine dair umutlarım git gide tükendi. belki de bu ülke hiçbir zaman böyle olmadı refah bu topraklarda hiç var olmadı. muhalefet, vatandaşın sorunlarıyla ilgilenmek refah seviyesini arttırmak yerine yalnızca tek bir şeyle savaşıyoe o da iktidar olabilmek. sonrası yok. önce bir iktidar olalım da sonra bakarız. oysa bizler kimin iktidara geleceğiyle değil nasıl bir hayat yaşayacağımızla ilgileniyoruz. umarım ki bu ülkenin siyasileri beni utandırır da bu ülkenin toprağı için insanı için mücadele verir ve beni bu yazıklarıma pişman eder.

şu 2 paragrafı bile yazarken 2 kez düşünüp okuyup öyle yazdım. yazmak istediğim, fikir beyan etmek istediğim onlarca konu var aslında. ama hal böyle olunca bu kadar oluyor işte. ne de olsa bu ülkede ne kadar doğruları söylediğin değil insanları söylediklerine ne kadar inandırdığın önemli. o yüzden çok da doğruları yazmak için uğraşmanın bir hükmü kalmıyor.

eğer mansur yavaş aday olursa ilk turda siyasal islamcıları sandığa gömecektir aynı zamanda hdp'nin desteğiyle iktidara gelmediği için kürtçülerin de etkinliği azalacaktır.

şu haldeyken dodo kuşu koysanız ondan bile umudum var. lakin yeni bir iktidarın bir 10 sene hususi uğraşmadan daha beter etme ihtimali yok.

denizli mermeri koysan birşeyler düzelir.

mevcut muhalif düzene güvenen insandır. şimdi burda şöyle bir yol ayrımı var. insan demez mi "memnun değilsen sen çık iktidarın karşısına. sen muhalif bir parti kur. tutan mı var" diye. ben derim ve diyorum da.

kendisine boğaz köprüsü satılabilecek insandır.

napsın intihar mı etsin bu akpli olmayanlar? yaşama tutunmak için umut için bir bahane arıyor insan işte.