müşteri şımarıklığı

gecenin bir yarısı whatsapp mesaj atıp "godmother hanım ne oldu bizim iş" diyecek kadar * kendini bilmezlik içeren sımarıklık. bir mesajla da bitirmemiş destan yazmış.

son kullanıcıdan tiksinme sebebim.

kurumsal firma ile yap babalar gibi sozlesmeni yap işini kes faturanı anlaşmazlık olunca ver mahkemeye kafan rahat son kullanıcı öyle mi?

muz istiyorum ama çilek tadında olsun yercekimsiz ortam olsun. hem 20 lira için cingenelik yap, olmadı saygısızlık yap en olmadı killik yap sana iş yapmiyorum dediğim de whoaaaa. allah'a yakın bana uzak olun.

markette alışveriş yaptıktan sonra kasa işlerini gören elemanlarla muhatap olmuyorlar nedense. hayırlı günler demek bu kadar zor olmamalı.

şımarıklık olarak algılamayın. türk insanın hep bi; "lan acaba dolandırılıyor muyum?" yanılgısı vardır. o yüzden sivridir biraz. maddi olarak bi tık yüksekteyse buyurgan olur. gerçekten parasıyla satın alabileceğini sanır sizi. görev tanımızda olmamasına rağmen; "parasıyla değil mi?" diyerek biçok şey isteyebilir. ben kostüm tasarımcısıyım. benden evini dekore etmemi isteyen bi müşterim olmuştu. tümüyle. yerlerinden duvarlarına kadar. sadece eşyalar değil. serbest bütçe. yapamayacağımı söyledim. diretti ama vazgeçti. ben ne anlarım zemin tasarımından, sıvadan falan. terminolojisini bile bilmiyorum o alanın. uzmanları var bu işin. bana mı düştü yani? onun sorumluluğunu alamam. sadece bütün bir ilkbahar kostümlerini tasarladım. 110 parça. hafta hafta dikilip temizlenip gönderildi.

bi de ben karşımdaki kişi nasılsa onun tersi olmaya özen gösteriyorum. çok şımarıksa ciddi ve mesafeli, diplomat gibiyse küçük bi çocuk gibi oluyorum. bu dengelenmemize neden oluyor. şimdiye kadar şükür ki hiçbir sorun yaşamadım. şımarık insanlar da eğer sakinleştirilirlerse aslında çok tatlılar. yani şu; krizi yönetin. taleplerini öğrenin. elinizden geldiği kadar çabalayın ve memnun edin. kişiselleştirmeyin. byby. hepsi bu.

mastırşef başladı. gitmem lazım.

yooo ben gayet eziğim. müşteri olduğumda ezikliğim tutuyor nedense.

ilk başlarda alttan alıp isteklerini bir şekilde yerine getirmeye çalıştığım insan topluluğu , bir çok anım var müşteri problemleriyle ilgili son aylarımda daha çok katlanamayıp cevap vermeye başladım ve keşke dedim en başta böyle olsaydım her neyse . bu topluluk para verdiği için o parayla sizide satın aldığını sanır ve insan yerine koymazlar

o kadar çok anım varki hatırlayınca bile kriz geçiriyorum sosyal anksiyetem tavan yapıyor ..
ben özel bir şirkette satış danışmanıydım oyuncak firmasında ..

tehditmi edilmedim saldırılmadımmı ne varsa bu 2 yıl içinde başıma geldi ve ben susmadığım hakkımı savunduğum için oldu bu susup haklısın beyfendi hanfendi deseydim tüm egosuyla başka bir firmalarda da böyle yapıcaktı..

hemcinlerimle özellikle tartışmalarım oldu ^^ *müşteri her zaman haklıdır** diye bir şey olabilir mi ? ama artık şirketlerde insanların nasıl farklı yapılara sahip olduğunu anladığı için hemen iş çıkışı vermiyorlar eskisi gibi.
bir anım şöyle paten almış hanfendi aradan 1 ayy geçmiş hatta daha fazla zaten patenlerde sağlık açısından değişim kesinlikle olmuyor bide fişi yok hiç olmaz yani imkansız . bende tatlı bir dille anlatmaya başladım çünkü kadın çok tatlı birine benziyordu. daha maalesef şöyle böyle dememe kalmadan kadın bağırmaya başladı ben o kadar para verdim nasıl alamazsın sen kimsin seni şikayet edicem kes sesini ama görün çığlık çığlığa sanki kadını dövmüşüm..

sonra müdürüm geldi ben olayı anlatmaya çalışıyorum sen bi sus diye bağırdı tekrar müdürün konuşsun kimsinki sen falan neymis isviçreye gidecekmiş değişmesi lazımmış bide hava kasması yok mu allahım tam birr görmemişşşşş allah herkesi böyle kişilerden uzak tutsunnn ayol çok konuştum. bi kadında beni sıkıştırıp seni dışarda görmiyim bacaklarını kırıcam falan demişti hadi dedim bende bekliyodu güya çıkışta yoktu :))