bence de miyav yazar profili

bi nevi isteği kendine de hatırlatmak.

bi mesaj atıyosun bekle ki görsün. biraz ciddiyet ya. biraz ciddiyet.

benim rahmetlilerden birinin herzl sakalı vardı. devasa bir sakal. bi doksan küsur boy. hayvani omuzlar. adamın sırtında bile bakın yemin ediyorum sırtında bile kıl vardı. inandırıcı gelmeyebilir ama sırtında muhteşem bir kürkü vardı resmen. of. çok güzeldi. çok erkeksi buluyorum bu gariplikleri. dehşet bir adamdı. çok acayipti. aklıma geldi yazayım dedim.

solcularla ilgili sevdiğim tek şey onları kızdırmanın çok kolay olması. hemen tetikleniyorlar. ben ne sağcı ne de solcuyum. ben tüccar adamım. tüccar adamın dini milliyeti politik hassasiyetleri olmaz, olamaz. ama sağcı sıkıcılığı yanında solcular neydi bi kuş vardı rengarenk? o kuş. adını unuttum ya. hani böyle kuyruğu rengarenk. flamingo değil ya. he karga kanka. hayır. neydi adı ya. leylek de değil. neyse. o kuş solcular işte.

çok başka bi şey yapmak istiyorum. bambaşka bi şey. daha büyük bi şey. daha yüce. daha yüksek.

ben de koyujam he.

mesaj attık hala dönmedi. yoldaş sen bu işi kotaramadın. senden olmadı.

lgbti kapatılmalıdır.

ellerini ve ayaklarını bağladığınızda her insan sakinleşir. ona küçük sürprizler yapın ve onu yalayın. sakinleşecektir.

fevri tiplerden ben korkuyorum biraz. ılımlı insanlara bayılıyorum. öfke çok çocukça.

kardeşlerim bu böyle; "ay nolur bi de eşcinsel arkadaşım olsun" denerek halledilebilecek bir mesele olabilir mi? semt pazarı mı koskoca dünya? ayrıca sizi neden işe alalım?

benim var. tacım nasıl?

hak etmediğini düşünmek olabilir mi sebebi? hayata karşı biraz küstah ve iştahlı olan insanlarda şunu görürsünüz; yavşaklığa varan bir kendinden eminlik. siz çok hassas insanlarsınız. okuyorum yazdıklarınızı. biçoğunuz gerçekten melek gibi tipler. yemin ediyorum içim gidiyor bu hassaslığa. ama kardeşlerim hayat şiirler okuyup üç beş bin kişinin bildiği şarkıları dinleyip çok farklı olduğunu sanmak için biraz fazla çeşitli. her şeyin bu kadar mümkün olabildiği bir çağda kişi kendini çok kurcalamamalı. bikaç kez kendisi üzerine düşünüp çıkmalı o kafadan.

bugün nefret ettiğiniz insanları anlayacak seviyeye geldiğinizde büyümüş oluyorsunuz. hiçbir iyi şeyi hak etmediğini, hep zaten ötekinin kazandığını, zengin ve güzel ya da yakışıklı olan dışında kimseye yaşam hakkı tanınmadığına inandırıldınız.
bağlılıkla mecburiyeti, saplantıyla aşkı, öylece durmakla sabretmeyi, mış gibi yapmakla gerçekten adanarak çalışmayı birbirine karıştırdınız.

iyi bir şey başardığında bir işin üstesinden geldiğinde utanan, ilk adımı atamayan, hep ötekini suçlayan, hep sinsilik peşinde, köylü kurnazı, köşeyi dönmeci bir kafa var yaygın olarak biçoğunuzda. kendini diğer herkesin düşmanı sanan, kıskanıldığını sanan, her cümle onun için, her bakış ona sanan, merkezden çıkamamış, çıkamayacağını sanan ama hep sanan insanlarsınız biçoğunuz. sanmayın bilin. bilmek kırıcıdır.

hak ettiğiniz şey neyse onu alın. neyi hissetmek gerekiyorsa onu hissedin. ertelemeden bastırmadan çarpıtmadan saptırmadan. netlik hayat kurtarır. her şey yolunda gidiyorsa bunu hak ettin. her şey iyiye gidiyorsa çalıştın bunun için. her şey lehine işliyorsa tebrikler şanslısın işte. kabullen bunu. hayat seni destekliyor. nesi rahatsızlık versin ki bunun? iyinin nesi can sıkıcı olabilir?

evden çok uzaklaştınız. yol kayboldu. birden kaybolmadı yol yavaşça kayboldu. gürültüyle de değil sessizce bitti ayaklarınızın altındaki serüveni yolun. ayağınıza batan taşları umursamadınız yürürken. yol bildiğiniz yoldu. çok defa gittiniz o yollardan. bi yabancılık da hissetmediniz. ama bu sefer geri dönmeyeceğinizi sandığınız için hızlıca ve kibirle çıktınız gittiniz evden. anca böyle gidilir zaten. gerçekliğin evini terk ettiniz. şüphe, yalan dolan, kuyu kazacak kürekler, sessiz kelimeler arıyordunuz. hayat adildir ne istersen verir. hele ki yolu kaybetmişe daha merhametlidir ne isterse verir ona. ne isterse. o kaybolmuş aciz de sadece eve geri dönüş yolunu bulmayı istemez. ihtiyacı olan tek şey dışında her şeyi diler. çünkü o korkunç evdi sizi boğan güya. gerçekliğin evinden sıkıldınız. şüphe istiyordunuz. miskince sizi rahatlatacak zırvalar. ithamlar. belki iftiralar. ah bi kurtulsaydınız o evden bitecekti kabus. yaşanılanların kabus olması umuttur. uyanınca geçer kabus. biter nihayet. bi yerde değişti bi şeyler. uykuda değildiniz. evden uzakta ve yalnız kalmışken bunca şüpheyle, bunca zırvayla, bunca boş korkuyla ne yapacağınızı bilemez bir halde durdunuz öyle. o masalsı renkler soluverdi. eskisi kadar eğlenceli gelmemeye başladı evden uzakta olmak. gerçek bütün ihtişamıyla dışladı sizi. onu reddedene karşı merhametli bir öfkesi var gerçeğin. o sizi yıllardır bekleyen bir öfkeyle kucaklamak istedi defalarca. gözlerinizi kapadınız. ışıl ışıl sizi ancak evden uzaktayken sahiplenen gün karardı. yol ayrımını göremediniz. ikazlara kulağınızı kapadınız. arkanıza dönüp baktığınızda evle aranızdaki mesafeden başka hiçbir şey belirgin değildi. geriye dönmeye cesaret etmek için fazla yorgundunuz. cesaret etmek için bile yorgun olmak da acıttı sizi. evden uzakta, uyuşmuş bir halde, bıkkın ve sıkılmışsınız. eve dönün gençler. utanmayın. "ben geldim" demekten çekinmeyin. sizi sesinizden tanıyan insanlardan korkulmaz. geri dönün. şüpheden, korkudan, çarpık çurpuk sahte bütünlükten, ayak oyunlarından kurtulun. madem yaşadıklarınızı hak etmediniz, hak edeceğiniz kadar yüce şeyler yaşayın.

bir yerde türkler diğer herkesten daha fazla eğleniyorsa o ortamın elit olabilmesi mümkün değil. yılların birikimiyle size sosyolojik bir tespit yaptım.

ya bunları garipsemek çocukça. o kadar yazıp çiziyorsunuz kendinizi göstermek için deliriyorsunuz tabii ki de karşılığı olacak. eğlenin işte. bikaç ay flört edersiniz. belki aşk maşk bi şeyler olur. yaz geliyor şimdi. hormonlar zirve çiçeğim.

ben?
no.
ben sözlüklerde avlanmıyorum.

boş bi tuvale bikaç santimlik siyah bir çizgi atıyor dahi ressamımız bizim dün yer sofrasında bulgur kaşıklayan entelektüel de şöyle diyor resme bakıp; "bireyin kalabalıklar içindeki kösnül yalnızlığına getirilmiş çok yenilikçi bir bakış açısı."

lan sen. neyse ben bişey demiyorum ya.

evet tabii ama acıyı dibine kadar yaşamak daha sağlıklıdır. tüketmek yani. bütün gerekçeleri yavaş yavaş sindirmek. artık yokluğun ve diğer şeylerin acıtmaz hale getirilmesi gerekiyor. buna teslim olup küçük bi sendeleme ve sonra yine yeni sulara açılmak.

sevilmeye çok layıksınız. hepimiz layığız. sırf unutmak için saçma saçma işlere kalkışmadan acıyı çekmek gerekiyor. biz birini kaybettiğimizde onu değil temsil ettiği değerleri kaybediyoruz. hayatımızdaki yerini yani. o yere başkaları gelebilir. gelecektir. muhakkak gelecektir. şeye çok üzülüyorum; bikaç kötü tecrübeden sonra, hangi konuda olursa olsun kötü tecrübeden sonra kendini kapatan insanlara. aşka küsüyor, yeniliğe küsüyor ilerlemeye küsüyor kendine küsüyor.

bende tam tersi işliyor; bir düşüyorum bin tırmanıyorum. aşk acısı mı? dibine kadar. başarı mı? dibine kadar. dipsomani mi deniyordu buna? öyle bi şey. bak şu çiçeğim, sır olmayan bir bilgi; hayat sana ne verirse onu çoğalt ve hayata geri ver ki sistem işlesin. allah sana yapıp etme becerisi mi verdi, eserlere dönüştür onu. acını, kederini, sıkıntını her şeyini bir sonuca dönüştür. onu sindirme kutsa. parçalama tamir et. yaranı saklama yani. açıkça göster. net ol.

bir ay daha bitti. yarın yeni bir ay başlayacak. dördüncü ayı yeni yılın. ne çabuk geçti. hayat da böyle olacak. bi bakacaksın otuzlar, kırklar gelecek. yirmilerindeyken sana göz kırpan fırsatları gör. elini uzatan insanları gör. hiçbir şeyi boşuna yaşamıyoruz. bir film izlemiştim orada bir cümlecik geçiyordu. bağlamından koparmayayım ama bağlamından kopmuş hali bile mucizevi. "ihanete uğramam lazım" bu cümlecik kahramanın kendi hikayesini tamamlayabilmesi için gerekli olan şeyi, o anahtarı temsil ediyordu. biçok şey yaşayacaksın ve bu yaşadığın şeylerin seni büyütmesine izin ver.

canın yanıyorsa hayattasın. bir cesedin canı hiç yanmaz artık. o bitirmiş hikayesini. biz milyonlarca uyana karşı savaşıyoruz. hayatı büyük bir amaca adamadan mutlu olmamız mümkün değil. üretmeden, kendi merkezimizden çıkmadan, öylece durarak olmayacak. öteki için bir şey yapmak yeteneğimizi geliştirip baya baya hizmet bilincine geçmemiz lazım. "ben" değil "sen"e geçmeliyiz. aşk meşk müthiş şeyler ama daha büyük meseleler var. aşk gelirse gelsin tabii. ama daha büyük hazlar var.

oha gitmiş. acayip tatlı bi adamdı. ben şimdi kimle puro konuşacağım sevgili alman dozeri? ve soru; normıl sözlükte hesap kapatmak hani yoktu?

kendine iyi bakıyosun.

bacakların tapılasılığı hakkında konuşalım. uzun bacaklar, kaslı ve uzun. uzun ve aynı zamanda ince ve kaslı. "nasıl oluyor o" demeyin olabiliyor. şimdi yaz geldi. etrafta şortlu şortlu erkeksi bireyler dolaşacak. tanrım...

günün en güzel zamanı sabahları bence. güneşten önce uyanmak ve günlük rutinleri gerçekleştirmek inanılmaz iyi hissettiriyor. ben de deli tarafından orası burası hunharca ellenmiş bir sevgi kelebeği olduğumdan sabahları hakikaten çok yüksek oluyorum. öğlene doğru biraz durgunlaşıyorum ve 18:00 sonrası yine geliyorlar bana. mutlu biriyim. "mutlu" çok sert oldu öyle demeyeyim. daha usturuplu bir kelime gerek. ımm buldum. şey diyeyim, aşırı ihtişamlı süpersi abidevi anıtsal heykelimsi of anam o da nedir denesi seksi aşkın yüceler yücesi ışıklarla kırmızımsı müthiş ailenizin sevimli geyi ama cinsiyetlerden de bağımsız çok kendine has, çok kendine özgü çok apaşırımsı bir rengarenk adeta of yenmeye layık pamuklarda uyutulası yüce insansı büyük ve starsı.

henüz yapmadım. mart ayı pizza hakkımı az sonra kullanacağım. "ıyy ev pizzası" demeyin zira karşınızda bu işin ustası olabilir. hey gidi. nisan programını yaparken pizzamı yiyecek ve bir hayatsız olduğumu kimselere çaktırmadan uyuyacağım. evet pizzayı yedikten sonra. evet. yiyip yatacağım evet.