mutlu olmak istemeyen insan

kesinlikle varlığına inandığım insan.
bu tip herkesten tavsiye ister, hep konuşmak istediğini söyler, "ah çok yalnızım bir tanecik arkadaşım olsa" diye hayıflanır bütün gün, siz kounuşursunuz ve karşı taraftan sıfır çaba görürsünüz. akabinde kendisi ağlamaya devam eder, insanların salaklığından ve kendisini kimsenin anlamadığından söz eder, kurban psikolojisini annesi gibi sahiplenir, arkasına saklandığı yapay tevazu ve mütevazilik sahibi insan profili üzerinde sırıtır, büyük gelir. her gün de depresif olmaya devam eder...

bkz. karşınızda mutlu olmayı reddeden insan modeline bir örnek.

mutlu olsun diye zorlanmaması gereken insandır.. sonuçta mutlu olmak kadar mutsuz olmak da bir tercihtir belki de bir göremeyiştir.. nasıl desem insan sahip olamadıklarına takılıp elindekileri göremiyorsa mutsuz olmayı tercih ediyor demektir.. bence..