namaza başlamak vs namaza devam etmek

başlamak kesinlikle daha zordur bir bırakınca 5 6 ay sadece cuma namazı ile devam ediliyor .başlayınca da ilk başlar zor geliyor ama devamlılık bir kere yerleşince saatleri falan beyin hesaplıyor beyin şu zamanda namazda olmalıyım gibi. devam etmenin de şöyle bir zorluğu var internetten pis bir film izlediniz sonra gusül falan da aldınız ama hala kötü hissediyorsunuz ulan kılsam bir çeşit kılmasam bir çeşit gibi bir durum oluşuyor. neyse evlenince düzelecek şeyler bunlar.

günümüz dünyası telaşesi içinde sadece farzları kılmaya odaklanmak ile başlayıp daha sonra sünnetleri de ekleyerek devam edilebilir. olmadı yine de farzları eda etmekte fayda var. o kafa az çok her gün secdeye gitmeli.

başlamak da en az devam etmek kadar zor oluyor insan için. ama namazın gerektirdiği koşullar ister istemez hem manevi hem de bedeni olarak temiz kılıyor insanı. boşverip tanrıya bırakma duygusu yerleşiyor kalbe ve sıkıntı, stres tamamen gidiyor insandan.

oyumu başlatmaktan yana kullanacağım kıyaslama.

her konuda olduğu gibi bunda da esas mesele başlamak. bir şeye başladınız mı gerisi bir şekilde geliyor. ister namaz olsun bu, isterse spor yahut diyet ya da başka bir şey...

başlamanın sağlam gaz, devam ettirmenin ise çelik gibi irade ve disiplin gerektirdiği durum.

(bkz: türk gibi başla alman gibi bitir)

aralarında versus olmamasi gereken tanımdir..baslamak da devam ettir(ebil)mek de güzeldir....

konu ne olursa olsun istikrarlı olmak daha çok maharet ister.

eller kulak arkasına götürülüp kollar sallanarak başlamak vs. kafayı önce sağa, sonra sola çevirerek bitirmek şeklinde özetlenebilir.

bir namaz kılmayı bırakmak değildir.