nasreddin hoca'nın overrated olması

aslında akp dayılarından hiçbir farkı olmayan, muhtemelen fıkralardaki gibi nüktedan da olmayan, günümüzde yaşasa "çıkar telefonunu göster" diyeceğini bildiğimiz şeriat yanlısı birisinin karikatürize edilip güler yüzlü çizerek kucaklayıcı ve doğru yol gösterici gibi lanse edilmesi sonucu silinip gitmesi gereken bir figürün ne yazık ki kalıcılaşmasıdır. muhtemelen ana avrat söven, bir halt beğenmeyen bir tane dayıydı; o kadar. zamanında kanaat önderiymiş, who cares?

irin gibi bir nehr akıyordu ruhumla o ruh arasından.
bir dayı

halka nasrettin hoca'nın, türk aile yapısına zarar vermeyecek, ahlakını bozmayacak, çocukların "terbiyesini" etkilemeyecek rafine fıkraları anlatılır.
profesör pertev naili boratav adlı bir halk bilimcimiz, uzun araştırmalar sonucu gerçek nasrettin hoca fıkralarını yayınladı. o kitabı çıktığı zaman alabilen şanslı kullardan birisiyim (sonra kardeşim kamulaştırdı) ve ardından toplatıldı. nice zaman sonra yapı kredi yayınlarından yayınlandı. alın okuyun nasıl biri olduğunu görün.
evet anadolu irfanına sahip biridir. (gerçi nasrettin hoca tek bir kişi değildir. iran'ın bile kendi nasrettin hocası vardır)

çoğu ffıkranın nasreddin hocaya atfedildiği bilinir.
örneğin timur ile dönemdaş olmamasına rağmen hocaya yakıştırılmış birçok timur fıkrası bulunur.
nasreddin hoca gerçekten yaşamıştır, ancak zaman içinde ünü kendisini kat kat aşmıştır.
aslında belkide nasreddin hoca, kadim türk mizahının ve lafı gediğine koyma yeteneğinin ikonlaşmış sembolüdür...

çünkü çok underground sözleri var hocanın.

nasreddin hoca kendisine overrated denildiğini duysa ne diyorsun evladım diyerek karşıdakinin kafasına yoğurt kovasını geçirirdi herhalde.

oovııırreeeydııııt. pü.

saltuknâme'de geçen bir fıkraya göre aynı şeyhin müridi olan sarı saltuk, nasreddin'e akşehir'de rastlar. nasreddin, saltuk'a altın, gümüş tabaklar içinde yiyecek ikram eder. bu gösteriş karşısında sarı saltuk, kendi kendine "bu adam acaba bu kadar serveti babasından miras mı aldı yoksa kendini mi kazandı?" diye sorar. misafirinin aklından geçenleri sezen nasreddin der ki: "bütün bunlar babamdan kaldı. benim, bu dünyaya gelirken getirdiğim ve bir gün dünyayı terk ederken de götüreceğim üç nesnedir." saltuk'un "bu üç nesne nedir?" sorusuna nasreddin hoca'nın cevabı "bir sikimle iki taşağım." olur. bu kaba sözler sarı saltuk'un garibine gider ama düşüncesini yüksek sesle anlatmaya cesaret edemeyerek kendi kendine "böyle bilge bir adam manasız şeyler söylemez, her halde sözlerinin gizli bir manası vardır. acaba ne demek istedi?" diye düşünür. nasreddin misafirinin aklından geçenleri sezer ve der ki: "kafanı boş yere yorma, söyleyeyim; bu üç şeyden maksadım: birincisi iman, ikincisi amel, üçüncüsü de ihlâstır."