ne iş yapacağına karar verememek

türk gençliğinin temel sorunlarından biridir ileride hangi işle, meslekle uğraşmak istediğine karar verememek. biraz ailelerin "oğlum/kızım en iyi işe girsin en güzel maaşı kazansın." baskısı biraz da egitim sisteminden kaynaklı.

lisede bir arkadaşım vardı sayısal derslere hiç kafası basmazdı ama mf seçmişti. neden diye sorunca "ne yapayım kanka mf'de çok bölüm var, iyi meslekler var." demişti.

herkes doktor, mühendis olamaz, olmamalı da. belki kişi çok güzel şiir yazıyor, belki çok güzel resim çiziyor, belki çok güzel şarkı söylüyor, belki insanlarla empati kurabiliyor, belki çok hızlı koşabiliyor ama neymiş matematik ve fen olmazsa bunların bir değeri yok açlık sınırının altında yaşarsın, yeteneklerine de yazık olur bu ülkede.

gerçi şimdi çok kazandıran, prestijli bir meslek sahibi değilseniz siz de fakir sayılırsınız çünkü orta sınıf bu ülkede yok edildi artık sadece fakirler ve zenginler var.

artık okusanız da okumayan insanla aynı maaşı alıyorsunuz neredeyse. haliyle bir yerden sonra şöyle düşünüyor insan "ne diye uğraşıyorum ki? istediğim kadar yetkin, bilgili, tecrübeli olayım hayatında eline bir kitap dahi alıp okumamış insanla aynı maaşı alacağım."

hatta bir keresinde bir iş ilanı görmüştüm istenen ve verilen nitelikler şunlar:

-en az 5 yıl tecrübe
-4 dil bilme (arapça, ingilizce, fransızca, ispanyolca)
-erkekler için askerliğini bitirmiş olmak.
-yemek yok, ulaşım yok hepsini kendiniz karşılayacaksınız.
-başınıza gelecek her şeyden siz sorumlusunuz şirket karşılamaz.
-(ismini hatırlayamadığım) onlarca bilgisayar programını tam donanımlı, eksiksiz bilmek.
-sabah 8 giriş akşam 6 çıkış.

verilecek maaş: 3500 tl (zamanla artabilir)

şaka yapmıyorum vardı böyle bir ilan, gözlerimle canlı kanlı şahidim resmi olsa da atsam buraya.

hal böyle olunca içinizden hiçbir şey yapmak gelmiyor. bir işle uğraşmak istemiyorsunuz. gelecek yok, teminat yok, umut yok hiçbir şey yok bu ülkede.

cumhurbaşkanı olmaya karar verdim. böylece hırsızlığı da aradan çıkartırız... iki meslek, ne güzel. *

bir defa ulaşım(bazı firmalar istisna tutabiliyor) ve yemek(bunu asla es geçemezler) yasal bi haktır hiç bir firma açık açık yazamaz vermiyorum diye iş sözleşme şartlarına aykırı.. bu bir;
bu gördüğünü söylediğin iş ilanının güncel olduğunu baz alıyorum.. yine alenen 3500 tl yazamaz, net ödenen asgari ücret 4253,40 tl.. ve yine bunun altında alenen hiç bir firma eleman çalıştıramaz. işçi şikayet ederse sgk’nın ciddi yaptırımları var.. bu da iki sevgili genç arkadaşım..
mevzuat okumanı öneririm özlük haklarını öğren öyle eleştiri yap sevgili z kuşağı.. bilmediğin düzen hakkında “biz gençlerde napacak yhaa” demek yerine araştırın, öğrenin, sorun, sorgulayın.. oturup ağlamakla yol gidilmiyor :)

sevgiyle kal..

muzdarip olduğum ve gençliğimin baharında beni helak eden durum.

karar verilememesinin temel sebebi bence eğitim sistemi. sisteme göre matematik yapamıyorsan bir hiçsin. çok arkadaşım var sırf ailesi "doğru düzgün" mesleği olsun diye sözel zekaya sahip çocuğu sayısala yolluyorlar bunun çok yanlış olduğunu sevmedikleri mesleklerde çocuklarının yıpranmış bitmiş ve tükenmiş olarak gördüklerinde bile anlamıyorlar. ya "düzgün mesleği" olmayan adama kız bile verilmeyen bir memleketteyiz daha ne olsun.

çok şükür mesleğimi seviyorum engeller çıkıyor çok fazla ön yargı var kadın olduğum için fakat vazgeçmeden yoluma devam ediyorum.

6 nisandan sonra 6000 tl üzeri işe girmeyi planlıyorum hadi bakalım hayırlısı. kuralar çekilsin de hele.

başımda ki dert . ben bir şey olmak istiyorum diyorum sürekli ama ne okuduğum bölümü sevmiyorum zaten atanamadım da şu an da çalışmıyorum bir şey olmalıyım ya ben bu dünya ya neden geldim nedenn

üniversite bitmeye yakın herkesin aklından geçen sorunsal galiba ama galiba en iyisi sınırları zorlayıp biseyler yapmaya çalışmak sonrasında direk garanti bir işe başladım direk keşke şunları da deneseydim diye pişman olmamak.(alınamaya değer bir riske)

uzun yıllar psikolog olacağım derken msüden önce vazgeçtim ben asker olacağım diyip yksye birkaç ay kala hukukçu olmaya karar vermiş insanım. ilgilerimizden ziyade nerden para gelebilir diye baktığımızdan artık herkesin ortak sorunu