yazar: necati cumalı
yayım yılı: 2001
şairin önceden yayımlanan şiir kitaplarından derlenen eser; şairin aşk, yalnızlık, toplumsal olaylar gibi konular üzerine yazdığı şiirleri içermektedir.
yayım yılı: 2001
şairin önceden yayımlanan şiir kitaplarından derlenen eser; şairin aşk, yalnızlık, toplumsal olaylar gibi konular üzerine yazdığı şiirleri içermektedir.
öne çıkanlar | diğer yorumlar
başlık "son singapur vapuru" tarafından 14.07.2025 16:40 tarihinde açılmıştır.
1.
" yalnız senin uğrunda ölür insan
yarası acımadan. "
1921/ 2001 yılları arasında yaşayan türk yazar ve şair necati cumalı imzalı 79 sayfalık eser; şiir türünde yer alan kitabımızın 1998 yılında yayınlandığı bilinmektedir.
yağmurlu deniz ve başaklar gebe kitaplarından sonra okuduğum son kitabı bu kitap oldu.
kitabımıza geçmekte fayda var;
bitmesi uzun sürmeyecek bir kitaptı, şiirlerinin çok kısa olduğunu söyleyemesem de çok uzun şiirler de değillerdi.
kitabın sonunda ise şiire dair duygu ve düşünceleri yer alıyor, şairin öz olması gerektiğini belirtir iken orhan veli kanık ile de anısını dile getiriyor.
şiirlerin konusuna geçmek gerekirse;
izmir'e duyduğu sevgi ve bağlılık, âşık olmak ve bazen de geride kalan, terk edilen tarafta olmak, önemli olan ve iz bırakan yegane şeyin sevgi olması, bir gün ölecek olmak ve birine aşık olduğunda dünyanın artık ondan ibâret oluşu, bazı şiirleri özetleyebileceğim konu ve durumlar arasındaydı.
güldüren ve düşündüren, iz bırakan, etkileyen şiirlerdi çoğunlukla, kitabın sonunda yer alan şiire dair yazılar da oldukça iyiydi.
seçtiğim bazı dizeleri bırakarak burada bir son veriyorum.

beni herkes severdi çocukluğumda.
o şehirde bütün tanıdıklarım ve sen
sen beni severdin...
ben uzaklaşırken geride sabah oluyor.
her sevgi hayatla biter
yalnız senin aşkın kalır.
yalnız senin uğrunda ölür insan
yarası acımadan.
ne çare, sen gittin,
ben âşık değilim artık.
sadece tuhaf bir hüzün kalmış içimde.
neredeysen uzat ellerini
başım dönüyor.
yaşamın şimdi neresindesin?
çevrende açılan bu boşluk
güz harmanlarının kokusu
saçlarını okşayan eller gitti..
dünyaydın sen, sen tarih, sen coğrafya
sen dünyanın bütünüyle özeti.
yüreğinde yer eden yalnız sevgiydi...
yarası acımadan. "
1921/ 2001 yılları arasında yaşayan türk yazar ve şair necati cumalı imzalı 79 sayfalık eser; şiir türünde yer alan kitabımızın 1998 yılında yayınlandığı bilinmektedir.
yağmurlu deniz ve başaklar gebe kitaplarından sonra okuduğum son kitabı bu kitap oldu.
kitabımıza geçmekte fayda var;
bitmesi uzun sürmeyecek bir kitaptı, şiirlerinin çok kısa olduğunu söyleyemesem de çok uzun şiirler de değillerdi.
kitabın sonunda ise şiire dair duygu ve düşünceleri yer alıyor, şairin öz olması gerektiğini belirtir iken orhan veli kanık ile de anısını dile getiriyor.
şiirlerin konusuna geçmek gerekirse;
izmir'e duyduğu sevgi ve bağlılık, âşık olmak ve bazen de geride kalan, terk edilen tarafta olmak, önemli olan ve iz bırakan yegane şeyin sevgi olması, bir gün ölecek olmak ve birine aşık olduğunda dünyanın artık ondan ibâret oluşu, bazı şiirleri özetleyebileceğim konu ve durumlar arasındaydı.
güldüren ve düşündüren, iz bırakan, etkileyen şiirlerdi çoğunlukla, kitabın sonunda yer alan şiire dair yazılar da oldukça iyiydi.
seçtiğim bazı dizeleri bırakarak burada bir son veriyorum.

beni herkes severdi çocukluğumda.
o şehirde bütün tanıdıklarım ve sen
sen beni severdin...
ben uzaklaşırken geride sabah oluyor.
her sevgi hayatla biter
yalnız senin aşkın kalır.
yalnız senin uğrunda ölür insan
yarası acımadan.
ne çare, sen gittin,
ben âşık değilim artık.
sadece tuhaf bir hüzün kalmış içimde.
neredeysen uzat ellerini
başım dönüyor.
yaşamın şimdi neresindesin?
çevrende açılan bu boşluk
güz harmanlarının kokusu
saçlarını okşayan eller gitti..
dünyaydın sen, sen tarih, sen coğrafya
sen dünyanın bütünüyle özeti.
yüreğinde yer eden yalnız sevgiydi...
devamını gör...