necip milletimizin biraz görgüden yoksun olduğu gerçeği

acı bir hakikattir. insanlar birbirine saygı duymaz, umursamaz, hak hukuk gözetmez. akıl dışı gelenekler ve ilişki biçimleri insanlara yön verir. her taraf çöplük gibidir, sokaklar pislik içindedir. evinizde ağız tadıyla oturamazsınız, mutlaka rahatsızlık veren birileri vardır. herkes herkese karışma hakkına sahip olduğunu düşünür. şehirler kocaman köyleri andırırlar. köyünden şehre gelen kişi bütün köyünü de beraberinde getirir. köyüne ait bütün geleneklerini de çuvalına sırtlayıp getirir. kimse hasta var, uyuyan insanlar var, dinlenen veya rahatsız olan insanlar var diye düşünmez. gürültü yaparlar. sabahtan beri son ses oy oy oy oy oy diye bir şey dinleyen biri var sözgelimi. dünya virüsten kırılırken hâlâ maske takmamaya ve sosyal mesafeye uymayaya devam ederler. çirkin arabalarında son ses çirkin müzikler dinlerler. asker uğurlarken her yeri birbirine katarlar, sokakları keserler. düğünlerde havaya ateş edip kendi akrabalarını filan öldürürler. sofralarında kadının yeri öküzden sonra gelir. köleleştiremedikleri özgür kadınlardan nefret ederler. genç bir çift el ele sokakta rahatça yürüyemez. ahlak elden gidiyor derler. bütün dünyayı kendilerine düşman bellemişlerdir, her gün farklı sosyal medya mecralarından dünyaya nefret kusarlar.