nefret suçu kavramının genişletilmeye çalışılması

garip bir ruh halidir. adlî anlamda nefret suçu tanımı çok netken, günümüzde insanların artan histerik hassasiyetleri yüzünden toplum içinde nefret suçunun alanı bir hayli genişlemiştir. modern engizisyon gibi bu baltayı elinde sallayan tayfa insanların sözcüklerine bile karışır duruma gelmiştir. bu noktada da başka bir soru ortaya çıkmıştır: ceza kanunu bu kadar netken, bu modern engizisyon neye göre insanları linç edebilecek haddi kendinde buluyor? bu linç karşısında hukuk neden adil davranmak yerine popülist davranıyor?

not: gerçek nefret suçundan yargılanmıştım. sonuç hagb olmuştu ama ; bir hayli uğraştırmıştı. şimdi bakıyorum, en ufak bir hassasiyeti kaşıyan anında savcı karşısında kendisini buluyor tabii twitter denen çöplükteki bot hesapların çıngar çıkartması gerekiyor bunun için önce…

yazarken, konuşurken, gülerken hep tetikde olmalıyız, istemeden de olsa yanlış bir söz söylesek, hareket yapsak bedelini ödetiyorlar.

(bkz: yazarken kelime kullanmaya korkar olmak)