nenesi keşkek döverken restoranda worcestershire sosu istemek

bir haftalık telaffuz çalışmasından sonra gelen güvenle ofisteki* arkadaşlarla restorana gidilir. mönüye kısa bir göz atılıp chateaubriand söylenir. masadakilerle göz göze gelindikten sonra, birden hatırlanmış gibi "ah worcestershire sosu ile servis yapabilir misiniz lütfen?" denir. nihayet, işte bu!!! nenesi afyon'un bir dağ köyünde, altında koca donla, keşkek dövdüğü sırada arkadaşımız bu avrupai(?) hareketiyle artık beyaz yakalı olmaya hak kazanmıştır.

bir sonraki durak serpme köy kahvaltısıdır. halbuki geçen kurban bayramında dayısının kestiği koçun derisini yumrukla yüzüyordu. şimdilerde ise 8 göbek atası şatolarda yaşamış, ayağına hiç ot değmemiş gibi "siz de kimi zaman köy hayatına imrenmiyor musunuz tutku hanım?" diyecektir. plan hazırdır.

bence göçebe hayata devam etmeliyiz ve sos falan yememeliyiz. hiç normal değil bunlar.

format aşkına tanım: ortama ayak uyduran insan hareketi.

ablamin yaptigidir. 1 kere de annenize worcywydhstehire alin yani, hep siz mi yiceksiniz. evet.

keşkek ne ki? niye dövülüyor?