niğde gazozu içip uzaklara bakmak

içine düştüğüm durum. rakı kadehine baktım kötüsün sen defol gözümün önünden pis sahtekar diyerek fırlattım bardağı balkondan dışarı. layığını bul dedim, kapattım kapıyı.

içeri girdim. tezgahın üzerinde gözüme güneş gibi doğan niğde gazozu çarptı. işte bu yaa dedim buu..

hayata sıfırdan başlamış gibiyim şu an çocuklar. entellerin bir bildiği varmış. uzaklara bakan hüzünlü adam edebiyatından sonra yeni favorim bu.

alkol neymiş. çok yaşayın enteller.

beni "tam ben senin hazırladığın içkiyi içiyorken oldu mu yani şimdi bu?" isyanına sokan durum. 2 dakika bekleseydin de şu kadeh bitseydi bari :/

bunu ben uzun yıllar, aşti'de* yaşamıştım...

yaşadığım yerde niğde gazozu yoktu ve gazoz olayına ilgili biriydim...
olay bu aslında.
iner inmez alırdım o gazozu terminalin içindeki büfelerden birinden...
hemen açar ve terminalden dışarı çıkardım ve tahmin edin, sonrasında ne yapardım?

niğde gazozu içerken uzaklara dalan bi insanın ne düşündüğünü gerçekten merak ettim. bu gidiş iyi gidişat değil falan mı diyorsunuz içip içip beni bi aydınlatın plis..

tövbe tövbe ya dedirten ve de güldüren durum.

an itibariyle yaşanılan büyük yük.

derdim olmasa da dertlere düşürdü beni. karşıdaki sitenin ışığı gözlerimi aldı. yanındaki sourpatch'le gazozun şekerli tadı dengelendi. yeter, adam olana çok bile.

-necati neyin var?
-...
-niğde gazozu mu o?
-ankara yoktu...
-ah benim serserim...

**

yaşandı desem kimse inanmaz ya kardeşim evde içecek bir şey kalmamıştır zaman zaman niğde gazozu da içersin yani arada. yani kimse mi eve giderken buhranlarda olduğu dönem kaprisan alıp 3-4 tane filan nefes almadan boğulurcasına içerek intihar etmeye kalkmıyor?

he bir biz manyağız herkes normal.
böyle meybe suyunu nefes almadan içince ay nefessiz kaldım hıığğğhh diyor insan sanki ölüyormuş gibi oliyor.
bu da bir intihara teşebbüstür aslında geçin dalganızı.