1.
klişe bir film sahnesi olduğu kadar realitede de vuku bulan haldir. insan kabullenilmesi ve sindirilmesi zor hislerin saldırısı altındayken istemsizce buna yöneliyor. adeta bir pencereden bakma tuşu varmış da ona basılmış gibi robotik gerçekleşir. istemsizce kalkar ve uzak ufuklara uzun uzun bakarsın. bakışların en uzak noktaları hedefler. genelde dağların ve gökyüzünün kesiştiği ufuk çizgisine odaklanılır.
içgüdüsel olarak gerçekleşen "kaçacak bir yer" arayışının yansıması olsa gerek. kaçılacak en iyi yer neresi? şu ova mı? şu dağ mı? yoksa göğe yükselmek mi? şehir ve toplum hapishanesinin uzağı olsun da neresi olursa ben okeyim demek gibi bir hal. ve sonrasında kaçacak yer olmadığı farkındalığıyla pencerenin aydınlığından uzaklaşıp odanın karanlığına geri dönülür.
içgüdüsel olarak gerçekleşen "kaçacak bir yer" arayışının yansıması olsa gerek. kaçılacak en iyi yer neresi? şu ova mı? şu dağ mı? yoksa göğe yükselmek mi? şehir ve toplum hapishanesinin uzağı olsun da neresi olursa ben okeyim demek gibi bir hal. ve sonrasında kaçacak yer olmadığı farkındalığıyla pencerenin aydınlığından uzaklaşıp odanın karanlığına geri dönülür.
devamını gör...