okul firması yönetmek

t: bir proje yardımı ile öğrencilerin bir ürün tasarlamasıyla açılan okul firmanın yönetilmesi.

ben kendi tecrübelerimi yazacağım bu konu hakkında ve biraz da projeden bahsedeceğim.

ilk öncelikle projenin katılmak istenen sınıfa göre değişen programları var. ortaokuldan itibaren açabiliyordunuz firmanızı mesela. biz son sınıflardandık.

uzun bir arayıştan sonra ürünümüzü tasarlayıp piyasaya sürdük. ancak ürün sadece spesifik bir bölgeye hitap ediyordu ve onlar için tasarlanmıştı. satıcı sayısından bundan dolayı çok kısıtlı idi. ürünlerin tasarımı zaten çok zamanımızdan yemişti...

üzerine ürünlerin eşi benzeri olmaması için 3 oyunu bir üründe toplamış ve kendi çektiğimiz fotoğrafları ekleme kararı almıştık. farklı yerlerde farklı binbir tane fotoğraf çektikten sonra fotoğrafların değerlendirmesi yapılmış ve iyi olmadığına karar verilmişti. 'sil baştan' yapmıştık ve zamanımız gittikçe tükeniyordu. hem okul için hem okul firması için hem kendimize hem ailemize hem hobilerimize hem de arkadaşlarımıza vakit ayırmak gittikçe zorlaşıyor, hatta ve hatta kafayı sıyırma noktasına kadar geliyorduk. hafta sonlarımız fotoğraf çekmekle geçiyordu. fotoğraflar tekrardan çekildikten sonra en iyi 3 tanesi seçilmiş ve bu 3 tanesinden en iyisine karar verilmişti firmayla beraber. böylelikle artık sadece satmak ve ürün bitince de yeni sipariş vermek gerekiyordu...

reklam/pazarlama açısından okul ve öğrencilerin ebeveynlerine ulaşabileceğimiz platform, ebeveyn toplantıları, ebeveynlerin öğretmenlerle özel yaptığı konuşmalardaki kısa oda değiştirirken gibi zaman dilimleri, okul festivalleri, yaşadığımız yerin yaptığı özel ürün satış günleri vb. imkanlarımız vardı. ayrıca facebook üzerinden (biraz yaşlı kısma hitap ediyorduk çünkü) bir hesabımız vardı. oradan da gruplarda gönderi paylaşıyorduk ve kendi profilimizi her gün farklı gönderilerle insanların dikkatini çekmeye çalışıyorduk.

ilk yöneticimiz bize ne kadar vaatler verse bile yerinde tutamayıp o kadar sorumluluğun altında ezilmişti. öğretmenimiz de aşırı disiplinli bir kadın olduğundan onun bu sorumsuzluğuna gelemedi ve onun artık yönetici olmadığını bildirdi bize. yeni yöneticimiz başında ne kadar sorumluluk olsa bile sakin kalabilen birisiydi ve sorumluluğun da gücün de değerini iyi biliyordu. *

finansal açıdan ilk başta satmamız gereken hisselerimiz vardı. bu hisselerden firmayı yönetenler sadece 1 tane alabiliyordu. anlayacağız hisse sayısı kadar farklı kişilere satmamız gerekiyordu hisseleri. tüm hisseleri satabilmeyi başarabilen tek kurs biz olmuştuk. böylelikle ihtiyacımız olan başlangıç parasını toplayıp ürünümüzün basımı için gerekli yazıcı şirketi ile iletişime geçtik.

zaman geçtikçe ürünler iyi satılmaya başlanmıştı ve işler rutinleşmişti. geriye büyük bir miktar para kalsın diye de maaşlarımızın gelirini minimuma çektik ancak projenin sonunda saatlerimiz sertifika alabilmek için yetmediğinden minimum kotayı son aylarda hayli hayli doldurduk.

her şey hesaplanınca bir seneden kısa bir sürede çok iyi bir kazanç elde ettiğimiz ortaya çıktı. paranın bir kısmı kursa eşit bir şekilde dağıtılırken diğer kısmı da bağışlandı.

çoğumuz için çok değerli bir tecrübeydi. zor işlermiş firma yönetmek. işin içine girince yoruculuğundan insanı derse katılmamasını bile sağlardı. benim bulunduğum departmandaki kişi bile çoğu zaman türlü bahanelerden dersi asar, bana zorlu anlar yaşatırdı. ikimizin de alması gereken sorumluluklar vardı ve üstelik bölüm başkanı olarak tüm işi bana yıkmasını (dikkatimi çekti de, her seferinde başıma geliyor...) uygun bulmuyordum... iletişimde kalmamız gerekirken ben onun numarasını (whatsapp üzerinden konuşuyorduk çoğu zaman. okulda da konuşabilirdik.) silmeye ve engellemeye kadar gitmiştim. sinirlerimi bozuyordu...*

kısacası zorlu bir süreç olsa da kesinlikle değerdi ve iyi ki kursu seçmişim, kursa alınmışım...