olabilme ihtimali

sen konuştukça günümü yaşama amacı buldum. abarttığımı düşünme. birine körü körüne bağlanma falan hiç değil. sadece o hissettirdiklerin, vücudumun, aklımın verdiği tepkiler. içimde tarif edemediğim o kıpırdamalar, aklımı çelen ve karıştıran düşünceler... hepsi senin kurduğun her cümlede kat ve kat artıyor dur durak bilmeden. ne olduğunu bilmiyorum ve bulmak için düşünmeye yeltenmeyeceğim. gerek yok çünkü bu güzelliği bozmaya. öyle de böyle de sen sensin ve hissettirdiklerin benimle.

olamaz. başka sorun olursa çekinme sor kardeşim.

yüzde 0 ila 1 arasındadır.
olmaz, ben başkasını seviyorum.
gün geçmiyor ki bir kızcağızımız daha bana gönlünü kaptırmasın.
neyse güzel bir şarkı bırakayım;

niye böyle diyorsunuz ama üzüldüm, hevesim kırıldı şu an.

kalmadı. asla olamaz. çok istiyorum ama hiçte istemiyorum. olur gibi oldu ama asla olmadı.

insanı mahveden ihtimaldir. o olabilme ihtimali insanı delirtir.
her konuda bu böyledir. aşk, hayat, okul, iş her şeyde böyledir.

auschwitz kampında bazı insanlar kendini elektrik tellerine atıp kendini öldürüyormuş. acı çekip dayanamayıp kendilerini öldürüyorlarmış. bir gün kurtulacağına inananlar bunu yapmıyorlarmış. bir belgeselde izlemiştim.

olabilme ihtimali var mıdır seninle olmanın. bir insan hem çok nefret edip hem de çok sevebilir mi? sevgi ile nefretin bu kadar yakın olabilme ihmali nedir sence?