olgunluk bir lütuf mudur yoksa ceza mı sorunsalı

duruma ve zamana göre değişen bir soru, sanırım hem bir ceza hem de bir lütuf. küçük yaşlarda arkadaş bulmakta ciddi sıkıntılar yaratıyor ama büyüdükçe topluma ayak uydurmak için rol yapmakta ustalaşıyorsunuz. daha sonra rol mü gerçek mi emin olmadığınız bir hayatı yaşıyorsunuz. gece gibi kendinizle yalnız kaldığınız zamanlarda ise bu bastırılmışlık dışa vuruyor kendini, bazen kelimelerle bazen düşüncelerle bazense göz yaşlarıyla...

lütuf olan her şey aslında cezadır demek istediğim başlık.

çünkü insana verilen her şey itinâ ile ondan geri alınır, geri alan ise zamandır.

olgunluk herkesin erişemeyeceği bir kavram olduğundan lütuftur bence. olgunluk aslında sonu olmayan bir yaşam sürecidir. her zaman bir önceki yılımızdan daha çok şey öğrenmiş, daha çok olgunlaşmış oluruz. olgunlaşmak aslında yaşam mücadelemizde zorunda olduğumuz bir şeydir. öğrenmeden, büyümeden, iki gözün kapalı yaşarsan, ezerler seni. öldürürler, çiğneyip tükürürler yiğenim. bu yüzden olgunlaşmak zorundasın. bazen tükürülmeden olgunlaşırsın, bazen de olgunlaşmak için bir çiğnenip tükürülmen gerekir işte..

mature iyi biseydir. yani o tecrübeyi görüyorsun.

olgunluk kavramını demokrasi kavramıyla çok bağdaştırıyorum ben. hani demokrasi, çoğunluğun maymunlardan oluştuğu toplumda, aslanlar azınlıkta kalınca, aslanların başına gelenlerdir ya! hah işte o hesap tam olarak. olgunluk da tıpkı bunun gibi. böyle ikiyüzlü, çıkarcı, kindar insanlar toplumunda (ismine dünya diyoruz) olgun olmak, üçüncü göze sahip olmak gibi bir şey. "yaa en zorunu ben yaşadım be, hep ezildim ezildim durdum, hayatım hep zor geçti" edebiyatının sınırları dışında söylüyorum, yirmi üçümde kırklandım var ya. yaşlı, yorgun, aksak bir insan gibi hissediyorum. olgunluk kendi çapında iyi bir şey olmaktan öte değil.

lütuf da ceza da insana dışardan gelen/verilen şeylerdir. oysa olgunluk, insanın doğrudan kendisinin deneyim ve değerlendirmeleriyle edinerek kazandığı kendinden bir 'şey'.
olgunluğuna yakışır bularak aldığı tavır sonucu, bir ceza ile veya lütufla karşılaşması durumu mu tartışılmak, anlatılmak istenmiş, tam anlayamadım. (belki de tamamen yanlış anladım.)
ancak kesin olan şu ki: olgunluk bir ceza da lütuf da sayılamaz. o, kişiye dair bir kazanımdır. olgun kişinin bir ceza veya lütufla karşılaşması durumunda bunun olgunluğuyla değil, ona lütfeden veya cezalandıranla bir ilgisinden söz edilebilir kanısındayım.

önce ceza,sonra lütuflaşan terim.yaşadığımız toplumda erken olgunlaştırılan çocuklarız biz.çocukluğunu yaşamadan büyüyen cocuklarız.bizi birey olarak değil mal olarak gören büyümeyen anne babaların sorumluluğunu almak zorunda olan çocuklarız.tabi ki final sana lütuflaşak geri döner.olgunluk bu süreçten sonra ceza olmaktan çıkar.

sizin cezanız başkalarının sizi övme ve kullanma lütufudur