ölüme dokunmak

ölüme bakamazsınız ama belki dokunduğunuzu hissedebilirsiniz.
oturduğunuz yerden uçurum kıyısında gözleriniz kapalı önünüze bakmadan koşmaya benzer, ölüme dokunmak.koşarsın, kaçmak uğruna-ölümden kaçış uğruna-.tıpkı kişinin kendi gölgesinden kaçması gibi anlamsızca...
ölüm oradadır ama, yaşamına anlam katacak olan yaşamını sonlandıracak anlam oradadır.bekler seni, sen çabaladıkça o daha da yaklaşır sana.sen kaçmaya çalıştıkça o daha da yaklaşır sana; bir tümör gibi sessizce, sinsice.
yaşamını yaşam yapmak için yaklaşmaktadır sana, senin kaçmaya çalıştığın.
seni anlamlandırmak için vardır sana anlamını unutturacak olan ölüm, senin korkularını giderecek olandır en büyük korkun olan ölüm, sonsuza kadar sürecek olduğuna inandığın sevgiyi sonlandıracak olandır ölüm, seni hiç yapacak olandır ölüm, seni var edendir ölüm.
insan ölümden değil, yaşadıklarını öldürmekten kaçar; zamanın onu unutmasından kaçar.
ölüm sana her an dokunur oysa, sen de ona dokunduğunu bilmeden.
saatine bakıyor musun, ölüm yaklaşıyor.kendine bir anlam bulabildin mi; anlamını öldürmek için, ölümünü saklamak ve unutmak için ?

yaptığımız her kardiyopulmoner resüsitasyonda hissederim bunu. mecaz da değil, gerçek.

(bkz: ölüm yadigarları)