1.
frank herbert’in muhteşem destanı dune serisinde adından bahsedilen eylemdir.
dune’de, yani çöl gezegeninde su her şeyden önemlidir. bir damla su bile boşa harcanamaz. çölde su bulmanın ne kadar güç olabileceğini hepimiz coğrafi bilgilerimiz ölçüsünde az çok biliriz. bir de bu zorluğu büyük bir çöl gereğinde deneyimlediğinizi düşünün. suya olan ihtiyacın büyüklüğü suyu kutsal bir emanete, her şeyden çok önemsenen bir varlığa, paylaşılması güç bir zenginliğe çevirir.
çöl gezegeninde yaşayan insanlar suyun her türlüsünden tasarruf etmek için damıtıcı-giysi adını verdikleri bir esvap giyerler. suyun ne kadar önemli olduğunu düşünürsek inanların terleyerek vücut sıvılarını boşa harcamaları çok mantıksız olurdu. işte bu damıtıcı-giysi insan vücudundan çıkan sıvıyı damıtarak yeniden kullanılmasına imkan verir.
ölüye su vermek deyimi de yukarıda anlattılarımın ışığında gayet net anlaşılabilir. bir ölünün ardından yapılacak ilk şey onun vücut sıvısını almaktır. bu sıvı ölen kişinin kabilesinin ya da onu öldüren kişinindir artık. ama bazen ölen kişinin ardından gözyaşı dökenler olur ki toprağa karışan bu su büyük bir savurganlık olsa da aynı zamanda bir sevgi ve minnet göstergesidir.
ölüye su vermek suyun önemini göz ardı edip ölünün ardından ağlamaktır.
dune’de, yani çöl gezegeninde su her şeyden önemlidir. bir damla su bile boşa harcanamaz. çölde su bulmanın ne kadar güç olabileceğini hepimiz coğrafi bilgilerimiz ölçüsünde az çok biliriz. bir de bu zorluğu büyük bir çöl gereğinde deneyimlediğinizi düşünün. suya olan ihtiyacın büyüklüğü suyu kutsal bir emanete, her şeyden çok önemsenen bir varlığa, paylaşılması güç bir zenginliğe çevirir.
çöl gezegeninde yaşayan insanlar suyun her türlüsünden tasarruf etmek için damıtıcı-giysi adını verdikleri bir esvap giyerler. suyun ne kadar önemli olduğunu düşünürsek inanların terleyerek vücut sıvılarını boşa harcamaları çok mantıksız olurdu. işte bu damıtıcı-giysi insan vücudundan çıkan sıvıyı damıtarak yeniden kullanılmasına imkan verir.
ölüye su vermek deyimi de yukarıda anlattılarımın ışığında gayet net anlaşılabilir. bir ölünün ardından yapılacak ilk şey onun vücut sıvısını almaktır. bu sıvı ölen kişinin kabilesinin ya da onu öldüren kişinindir artık. ama bazen ölen kişinin ardından gözyaşı dökenler olur ki toprağa karışan bu su büyük bir savurganlık olsa da aynı zamanda bir sevgi ve minnet göstergesidir.
ölüye su vermek suyun önemini göz ardı edip ölünün ardından ağlamaktır.
devamını gör...
2.
ilk olarak, tabr siyeçi’nin naibi stilgar’ın adamlarından jamis’in paul tarafından öldürüldükten sonra, paul’un hem öncesinde yaşanan olayların ağırlığına dayanamaması hem de katil olmanın verdiği rahatsızlıkla gözyaşı dökmesi durumunda karşımıza çıkan tabir. paul aslında ölüye su vermiyordu, babasına ağlıyordu… ahh leto ahh
devamını gör...