ömer hayyam'ın inancı

kanaatimce islam değildir. zira kendisi islam dininden rubailerinde istihza ile bahsetmiştir.
bir yerde agnostik olduğunu okumuştum. ben pek ikna olmadım doğrusu.
yine de bu kral ile karşılıklı şarap içmek harika olurdu diye düşünmeden edemiyorum.

hayyam kendi başına bir bakış bir yaşam biçimidir. insana dayatılan masallarla da dalgasını geçmiş madara etmiştir.
okuyun hayyamı. ne anlıyorsanız o..

iç şarabı si.... öhm..neyse..

herkesin inancı kendine,ne biliym.

hayyam, islam dünyasının zirve noktasında, o medeniyetin o zamanki merkezi sayılacak iran'da gayet kaliteli bir hayat yaşamıştır. moğol istilası falan yok daha, yerel gruplar diğerlerini ufak ufak düdüklüyor o kadar. mali durumunun rahatlığı ile kendini bilime, felsefeye, sanata, edebiyata veriyor.

islam medeniyetinin dekadans fazının yaşandığı bir dönemde kendisi gibi nizamülmülk, hasan sabbah, gazali gibi isimler de yaşamış ve hepsinin de çizdikleri yollar günümüze kadar ulaşıyor. aşırı dinci devletçilik, intihar saldırıları, islami radikallik...

ömer hayyam'ın dini inancını sorgulamadan önce islam medeniyetinin bu düşkünlük dönemine girmesinden az öncesine ışınlansın insanlar. belki oralarda bir şeyler bulabilirler. emevileri de kötü insanlar olarak bellemesinler bu arada. önüne geleni müslüman yapmaya çalışanlar onlar değil abbasiler...

diye başlayan uzun şiiri



diye biter. yorum sizin.

dinini inancını bilemeyiz ama aktarıldığı kadarıyla sekülerdir. o devirde de seküler var, muhafazakar var, var oğlu var.
hayyamın askerleriyiz.