on kelimeyle öykü

saat ikiyi beş geçiyor. fakat şeytan hala meydanda geziniyor.
tanım: ernest hemingway'in arkadaşıyla girdiği 10 kelimelik öykü yazılabilir mi iddiasını görünce açmak istediğim başlık.
ek: hemingway'in cevabı şuydu: satılık bebek patikleri. hiç giyilmedi.

öykü zaten kısa bir format, 10 kelimeye sığdırmaya gerek var mı diye düşündüğüm şey. içinde alıntılar, düşünceler, betimlemeler olunca öykü zaten okuması daha keyifli bir tür oluyor. ha hemingway'in minimal öyküsü tam cümleyi gediğine oturtmak olmuş. ne fazladan bir durum ne bir olay ya da başka bir şey istiyor. hal böyle olunca bırakın 10 kelimeden öyküyü hemingway yazsın diyesim geliyor.

şaka bir yana bu tarzı benimsemiş ve eser üreten yazarlar var, pek okumuşluğum yok ama neden yazılmasın. bir öykücü olarak tek dileğim olmaz biliyorum ama yine de -her şeyde olduğu gibi- önüne gelen 3-5 kelime/cümle yazıp yazdığına öykü demesin.

uzun öykülerin ve öykülerin yanında daha kısa şekilde yazılan öykülere minimal ya da küçürek öykü deniyor bunu da not düşmüş olayım.

küçürek öykü demişken bana en çok dokunan ve bir öykü edasıyla kulaklarımızın pasını silen alpayın fabrika kızı şarkısı küçürek öykü değildir de nedir söylesin biri bana.

buyrunuz şarkının linki ve sözleri

gün doğarken her sabah
bir kız geçer kapımdan
köşeyi dönüp kaybolur
başı önde yorgunca

fabrikada tütün sarar
sanki kendi içer gibi
sararkende hayal kurar
bütün insanlar gibi

bir evi olsun ister
birde içmeyen kocası
tanrı ne verirse geçinir gider
yeterki mutlu olsun yuvası

dışarda bir yağmur başlar
yüreğinde derin sızı
gözlerinden yaşlar akar
ağlar fabrika kızı

oysa yatağında bile
birgün uyku göremez
ihtiyar anası gibi
kadınlığı bilemez

makineler diken gibi
batar hergün kalbine
yün örecek elleri
hergün ekmek derdinde