öpüşürken soyunmaya başlamak

çok yönlü sorunsaldır

çırılçıplak olmadan öpüşmemek te bir tutum olabilir ama hayatın olağan akışına uymaz

soyunma hareketleri esnasında dudak dil temasını yitirmemeye çalışırken 'zen budizminin denge asanaları' itin olur

çoraplar neden her zaman sona kalır?

bu sırra da erdiysen sen artık başka sorunsallarla uğraşma 'ermiş' sayılırsın

(bkz: allah başka dert vermesin kardeş)

ben soyunmak için öpüşmeyi bile beklemiyorum. camdan bakıyorum mesela, köşeyi döndüğünü gördüğüm gibi soyunuyorum. geçenlerde yine oldu. baktım köşeden döndü, hemen soyundum, birden kapı çaldı, o heyecanla gözlerim kapalı ve çıplak şekilde açtım, "abi, çöp var mı?" lafıyla gözümü bir açtım kapıcı.. "anani s..mm" diye bağırıp, kapıyı kapattım suratına.

soyunurken öpüşmeye başlamak kadar dertli değildir. iki saniye daha bekle di mi, ne olacak. değil işte. biz saldıray abi'den böyle görmedik.