özür dilemenin geçersiz olduğu durumlar

şu aralar etrafına tükenmez kalemle bir daire çizilip kapana kıstırılan karıncalar gibi hissettiğimi fark ettiğim için (actually, it is not there), başıma getirdiğim en kötü şeyler için dahi kendime özür dilemenin hiçbir fayda getirmediği zamanlar bu başlığın altına girilebilir diye umuyorum.


ikili ilişkilerde, defalarca tekrarlanmaması gereken bir şeyi tekrarlayıp karşıdaki kişiyi oldukça değersiz hissettirdikten sonra son özüründe "benim için hiçbir anlam ifade etmeyecek ama özür dilenmesini istiyorsan özür dileyebilirim." gibi bir cümle kurmak, özürün hiçbir işe yaramayacağını anlayabileceğimiz durumlardan birisi olabilir.
** ilişki dediğim için yalnızca romantik ilişkileri düşünmezseniz sevinirim. **

ya da farklı bir yerden dem vuralım; engelli bir insana özürlü dedikten sonra bozulduğunu görüp özür dilemek de saçma olabilir mesela.

ya da ölmüş birinin ölmesine sebep olduktan sonra aslında ölmüş kişinin en yakını olması gerekirken, ölmesinin çoğunlukla nedeni olduğunu içten içe fark edip söz konusu ölmüş kişinin birlikte büyümüş olduğu insanlardan özür dilemek de hiçbir işe yaramıyor.

sınava girecek olan bir öğrencinin günlerini, karşıdaki kişinin kafasına sinir bombardımanı yağıyor diye düşüncesizce heba ettikten sonra sözde öğrencimiz o günlerde sıkı çalıştığı halde beklediğinden kat kat gerilerde bir sıralama ile karşılaştığında, o kıymetli günlerden bahseden öğrenciye özür dilenmesi de hiçbir anlam ifade etmiyor örneğin.

`iş işten geçti` demek yerine `sür eşeğini niğde'ye` diyorum artık.

gerçekten değer verdiğin, gönlünde hoş yere sahip olan insana içtenlikle özürlerini sunarsın. geri kalanına pek güvenemiyorum.
ne zaman hissetmeden özür dilesem, kendimi çok küçük ve değersiz hissederim mesela...
belki sizde de öyledir.

sonuç, hayvanlardan bile özür dileyebilirsiniz, boşa gitmez. bazı insanlar için aynı şeyi söyleyemem.

kalbi kırdığın zaman özür dilesende bir faydası olmaz, sonuç olarak karşı taraf kırılmıştır bir defa.